Γραφίστες εν δράσει

"Βουβός" Κινηματογράφος ;;

  25.000 κωφοί στη χώρα μας είναι εντελώς αποκλεισμένοι από τις ελληνικές ταινίες επειδή αυτές δεν υποτιτλίζονται, ούτε στην κινηματογραφική τους διανομή, ούτε στο DVD, ούτε στην τηλεόραση. Και αυτό πρέπει να σταματήσει! Αν είσαι ακούων και νομίζεις ότι οι ελληνικοί υπότιτλοι θα σε ενοχλούν, έλα στα “Σαββατόβραδα με Νόημα” για να διαπιστώσεις με έκπληξη ότι μέσα σε 5-10 λεπτά δε θα τους προσέχεις καν! [ακόμα κι αν το "Κλάματα & Πανικός στη ντίσκο" σου φαίνεται αστείο].

  Εξάλλου, στις ξενόγλωσσες ταινίες πώς τους “ανέχεσαι” τους υπότιτλους? Σε διευκολύνουν εκεί να καταλαβαίνεις τους διαλόγους. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι υπότιτλοι για τους Κωφούς: απεικονίζουν γραπτά τους διαλόγους.

  Προσθέτοντας απλά μερικά ακόμα απαραίτητα στοιχεία, όπως για παράδειγμα αυτά που βλέπεις στις 4 αυτές περιπτώσεις:
- τα ονόματα των ομιλούντων χαρακτήρων όταν αυτοί δεν φαίνονται στο κάδρο,
- τους περιφερειακούς ήχους και θορύβους ή και τη μουσική,
- τον τόνο, τη διάθεση ή και την ένταση της φωνής [αν φωνάζει ή ψιθυρίζει] του ομιλώντα χαρακτήρα,
όπως εκφράζεται από τη συγκεκριμένη εκφορά του λόγου,
- την ομιλούσα γλώσσα, εφόσον αυτή αλλάξει.

  Όπως βλέπεις, η διευκόλυνση της πρόσβασης των Κωφών σε έργα Πολιτισμού, όπως οι ταινίες, δεν είναι πυρηνική φυσική! Ένας υπότιτλος είναι. Απλά κανείς δεν ασχολείται…
Μέχρι τώρα!   Έλα στα “Σαββατόβραδα με Νόημα” στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος που υποτιτλίζουμε εμείς τις ταινίες (ελληνικές & ξένες, μυθοπλασίας & ντοκιμαντέρ, μικρού & μεγάλου μήκους) για να το διαπιστώσεις κι από κοντά!

Ε, αν δεν ξεκουνιέσαι με τίποτα, νοίκιασε το DVD της “Αληθινής Ζωής” που είναι δυστυχώς ένα από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό, κινημ/φικά DVD με υπότιτλους για Κωφούς που κυκλοφορούν στην Ελλάδα [κι αυτό χάρη στην επιμονή του Πάνου Χ. Κούτρα].

Σαββατόβραδα με Νόημα
στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος
με διευρυμένη κοινωνική αντίληψη..

  Σας προσκαλούμε κάθε Σάββατο Φεβρουαρίου-Απριλίου στο θεατράκι μας να παρακολουθήσουμε υποτιτλισμένεςταινίες και ντοκιμαντέρ (ελληνικές ή ξένες) και να συζητήσουμε με τους δημιουργούς των ταινιών και εκπροσώπους ομάδων που βιώνουν κοινωνικό αποκλεισμό.
Να απολαύσουμε σημαντικές καλλιτεχνικές δημιουργίες και να συζητήσουμε για ορατούς και αόρατους φράχτες που μας αφορούν όλους.

  Οι ταινίες θα προβληθούν με ελληνικούς υπότιτλους για Κωφούς. Στις συζητήσεις θα υπάρχει διερμηνεία στην Ελληνική νοηματική γλώσσα (Ε.Ν.Γ.). Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).

Θέατρο Κωφών Ελλάδος: Σαχτούρη 8-10, Πλατεία Κουμουνδούρου, Ψυρρή, Αθήνα [Google map].

Είσοδος: €7 με κρασί/αναψυκτικό. Στον χώρο θα λειτουργεί και πλήρως εξοπλισμένο μπαρ.

E-mail κρατήσεων: disartmove@gmail.com

Τηλέφωνο κρατήσεων (μόνο με SMS): 698-5765550. Τηλέφωνα επικοινωνίας/πληροφορίες: 697-7202216 Αντώνης Ρέλλας, 694-5390799 Σοφία Ρομπόλη.

Επίσημη σελίδα και πρόγραμμα

  

ΣχΣ

Είμαστε όλοι μετανάστες

 Αν ένας σεισμός στην Τασμανία κρατούσε 300 ανθρώπους εγκλωβισμένους σε ερείπια, αναγκαία και ανθρώπινα η ΕΜΑΚ μαζί με εθελοντές διασώστες θα ήταν  από την πρώτη στιγμή παρόντες στην προσπάθεια για απεγκλωβισμό. Αν 100 ναυαγοί πάλευαν μεσοπέλαγα για τη ζωή τους, εναέριες και θαλάσσιες δυνάμεις, αναγκαία και ανθρώπινα, θα είχαν σπεύσει για τη διάσωσή τους. Αν δέκα εκδρομείς σε χιονοδρομικό κέντρο αποκλείονταν από αιφνίδιες χιονοπτώσεις, οι κατάλληλες για τον απεγκλωβισμό δυνάμεις, σωστά και ανθρώπινα, θα βρισκόντουσαν σε συναγερμό. Αν έστω και ένας ορειβάτης στον Όλυμπο εγκλωβιζόταν σε μια χαράδρα, θα ενεργοποιούσε άμεσα τα ανθρώπινα αντανακλαστικά για τον εντοπισμό και τη διάσωσή του.

  Και μαζί με τους διασώστες θα απογειώνονταν τα θορυβώδη ελικόπτερα των τηλεοπτικών ανταποκρίσεων, θα εξορμούσαν τα κομβόϋ των τηλεοπτικών βαν, θα φορούσαν τα ζεστά σκουφιά τους οι αντίστοιχοι ανταποκριτές και θα έσπευδαν όλοι μαζί στον τόπο του δράματος, με μικρόφωνα σα ματσούκια για να μεταδώσουν – όχι απαραίτητα, βρε αδερφέ, τη διάσωση – την έτσι κι αλλιώς όμως θεαματική είδηση.  Και το πανελλήνιο, με κομμένη την ανάσα, μέσα από έκτατα δελτία, «επικίνδυνα» πλάνα και την  παλλόμενη φωνή των ανταποκριτών θα πληροφορούνταν κάθε πέντε λεπτά την εξέλιξη των επιχειρήσεων.

  Αν 300 μετανάστες απεργοί πείνας χαροπαλεύουν σήμερα  μέσα στην καρδιά  της Αθήνας –  όπου για τη διάσωσή τους περιττεύουν ειδικές δυνάμεις, εθελοντές με αυτοθυσία, θορυβώδη ελικόπτερα, κομβόϋ βαν και  ζεστά σκουφιά –  τους κυκλώνει η κυνική καταδίκη μιας ανάλγητης πολιτείας, η εκκωφαντική σιωπή μιας κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας, η παγερή υποκρισία μιας εκκλησίας και σύμπαντος του ποιμνίου της που ‘αγαπά τον πλησίον του σαν τον εαυτό του’ και προσεύχεται περί σωτηρίας των ψυχών ημών, η εκδικητική προσμονή των περιοικούντων φασιστοειδών, η γελοιότητα μιας υφυπουργού περί «έλλειψης κουλτούρας» και  η πρόστυχη δήλωση ενός υπουργού «οι τριακόσιοι είναι μια βόμβα για τη δημόσια υγεία».

  Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα των 10 τουλάχιστον εκατομμυρίων απόδημων Ελλήνων στις τέσσερις γωνιές της γης, όπου – το ξανάπαμε – περιθωριοποιημένοι και αποδιοπομπαίοι, πλύναμε σχεδόν όλα τα άπλυτα πιάτα της αμερικάνικης γαστριμαργίας. Στιγματισμένοι ως υποψήφιοι εγκληματίες, βάψαμε όλες τις κρεμαστές γέφυρες της αμερικάνικης επικράτειας, θρηνώντας εκατοντάδες νεκρούς και ανάπηρους.  Χωμένοι σε στρατόπεδα μεταναστών, απολυμάναμε όλους τους δημόσιους απόπατους στη γκαστερμπάϊτερ θητεία μας. Μπουζουριασμένοι στα βάθη της γης,  χάσαμε πολύ κόσμο μέσα στα πιτς των βελγικών ορυχείων, από πνευμονοκονίαση ή καταπλάκωση. Ντυθήκαμε απελπισμένες νύφες σε υπερπόντια προξενιά από ρετουσαρισμένες φωτογραφίες. Επιβιώσαμε στο μεγάλο πόλεμο σε στρατόπεδα προσφύγων. Στείλαμε στην Τασκένδη τα παιδιά μας για να γλυτώσουν τον αφανισμό κι όταν επέστρεψαν δεν γνώρισαν πατρίδα. Σουλατσάραμε όλη την Ευρώπη ως εξόριστοι ή γιαλαντζί αντιστασιακοί και συνεχίζουμε – σήμερα  με μεγάλη ένταση –   να αποχαιρετούμε στα λιμάνια το νέο κύμα της μετανάστευσης, στην πουλημένη πια Ελλάδα του ΔΝΤ.

  Και όταν από χώρα φυγής των παιδιών μας, γίναμε και χώρα «υποδοχής»  κυνηγημένων και απελπισμένων ανθρώπων που τρέχουν να γλιτώσουν από τη φτώχεια, την πείνα, τον πόλεμο, τις δικτατορίες, τα διάσπαρτα ναρκοπέδια (όλες τις αιτίες που έχωναν εμάς στα αμπάρια του Μεγάλη Ελλάδα και Πατρίς για δεκαετίες, και μας αποβίβαζαν στον υπερπόντιο παράδεισο με αποπνικτικούς ψεκασμούς ψειρόσκονης)  δείξαμε τα μούτρα μας και το ανύπαρκτο ιστορικό μας φιλότιμο. Ανεχτήκαμε με μορφασμούς απέχθειας όσους χρειαζόμασταν  στις φράουλες  της Μανωλάδας με ένα ευρώ μεροκάματο, στην εξαναγκαστική πορνεία με ιθαγενείς νταβαντζήδες,  στα υπόγεια χωρίς εξαερισμό ραφτάδικα, στη φτηνή, ανασφάλιστη οικοδομή.

  Κι από πίσω ξαμολύσαμε μια ολόκληρη Καμόρα, που ζει και βασιλεύει πουλώντας ελπίδα στους απελπισμένους, ακριβοπληρωμένες αιτήσεις ασύλου, ψεύτικες κάρτες, διασπάθιση πόρων, κάτι κουφές μη κυβερνητικές οργανώσεις που στήνουν συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία. Νταβαντζιλίκι και δουλεμπόριο.

  Και παραπίσω ξαμολύσαμε τους θεματοφύλακες της φυλετικής καθαρότητας, κάτι αφρίζοντα σκυλιά που συνήθως παρασιτοζωούν μέσα σε μια αρχαιολαγνεία.

  Κι επειδή τα περί ιστορικού φιλότιμου μπορεί να μοιάζουν πολύ ηθικολογικά για μια εποχή που κυριαρχεί «το νόμιμον και ηθικόν» της υψηλόβαθμης ρεμούλας και  του οργανωμένου εμπαιγμού, να πούμε ότι ποτέ και πουθενά ο μετανάστης δεν ήταν η αιτία διόγκωσης της ανεργίας και της εκμετάλλευσης. Ήταν ο πιο ευάλωτος αποδέκτης  της .Σε μια Ελλάδα που ο παραγωγικός ιστός έχει μηδενιστεί, οι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι τα παίρνουν για να τα κάνουν καταθέσεις στην Ελβετία ή επενδύσεις με φτηνό κόστος εκτός συνόρων και  ο δημόσιος πλούτος ‘εξυγιαίνεται’ , δηλαδή ξεπουλιέται προκλητικά,   ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

  Κι επειδή ακόμα κι αυτό μπορεί να είναι δυσνόητο στην εποχή του κοινωνικού ευνουχισμού και του πολιτικού αναλφαβητισμού, να πούμε ότι  αν οι μετανάστες νομιμοποιούνταν, δεν θα υπήρχε ‘ ο αθέμιτος’ τάχα ανταγωνισμός του πάμφθηνου εργατικού κόστους. Όμως γι αυτό φρόντισαν από άλλο δρόμο. Καταργώντας κάθε εργασιακή αξιοπρέπεια, συντρίβοντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης και σοδομώντας τα στοιχειώδη δικαιώματα ενός αιωνα, ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.

  Επειδή η ζωή των 300 απεργών πείνας βρίσκεται πια σε σοβαρό κίνδυνο, όλοι οι φορείς, σωματεία, σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής, πνίγοντας τον κυνισμό και την αναλγησία της πολιτείας σε χιλιάδες διαμαρτυρίες.

  Τέλος, σύντροφε, Λοβέρδο,  η μόνη νόσος που μπορούν να μας μεταδώσουν οι τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Απέναντι σ’ αυτή την πιθανή ‘επιδημία’ δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο , ούτε ανοσία.

ΣχΣ

H φωνή των κατοίκων της Κερατέας

Απόσπασμα από την εκδήλωση με θέμα τους αγώνες των κατοίκων ενάντια στους ΧΥΤΑ που διοργανώθηκε στην αίθουσα του συλλόγου τραπεζοϋπαλλήλων (Σίνα 16) τη Δευτέρα 14/2. Οι ομιλητές ήταν από τα συντονιστικά και τις επιτροπές αγώνα Κερατέας, Γραμματικού, Λευκίμμης.

Αυτή είναι η φωνή των κατοίκων της Κερατέας και μας εκφράζει όλους..

active

Video-χρονικό για τους μετανάστες απεργούς πείνας

Ένα πολύ αξιόλογο βίντεο-χρονικό με όλα τα γεγονότα από την αρχή της απεργίας των 300 εργατών-μεταναστών μέχρι και σήμερα… Γεγονότα, δημοσιεύσεις, δηλώσεις, εικόνες !!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ 300 ΕΡΓΑΤΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.

Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2011

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011 -  Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

vimeo

Δελτίο Τύπου - Θέμα: ‘Εκκαθάριση’ παραπηγμάτων προσφύγων στην παραλία της Ακτής Δυμαίων

Δελτίο Τύπου:                                                 Πάτρα, 16/2/2010

Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη 300 μετανάστες που διαβιούν και εργάζονται επί σειρά ετών στην Ελλάδα βρίσκονται στην 22η ημέρα απεργίας πείνας, ζητώντας το αυτονόητο νομιμοποίηση και αξιοπρέπεια.

Στην Πάτρα δεν χρειάζεται να μπουν επίσημα σε απεργία πείνας, πεινάνε ήδη, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν τις επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» από τις τοπικές αρχές.

Οι επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» ξεκίνησαν από την παραλία της Ακτής Δυμαίων. Συνεργεία καθαρισμού κατεδάφισαν τα υποτυπώδη παραπήγματα που υπήρχαν για στοιχειώδη προστασία τους από το κρύο και την υγρασία ενώ παράλληλα με την γνωστή βαρβαρότητα έκαψαν όλα τα υπάρχοντα τους (κουβέρτες, παπλώματα, στρώματα κ.α).

Για ακόμη μια φορά, οι πρόσφυγες πολέμων, ανάμεσά τους και ανήλικοι, εκδιώκονται. Πίσω στη πατρίδα τους ήταν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που τους ανάγκασαν να φύγουν με την απειλή των όπλων. Εδώ, στη πόλη μας, είναι οι μπουλντόζες του Δήμου (ή της Περιφέρειας). Και πάλι, οι τοπικές αρχές αρνούνται να σταθούν σοβαρά και υπεύθυνα απέναντι σε αυτό το θέμα και το μόνο που θέλουν είναι να το βάλουν κάτω από το χαλί, τουλάχιστον μέχρι το καρναβάλι! Ντροπή!

Λύσεις και προτάσεις υπάρχουν και έχουν κατατεθεί, τόσο από εμάς αλλά και από άλλους φορείς που ασχολούνται με το μεταναστευτικό σε επίπεδο εθνικής πολιτικής αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Χρήματα μπορούν να βρεθούν για αυτό το σκοπό, άλλωστε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων έχει χρηματοδοτήσει την Ελλάδα με 14 εκατομμύρια Ευρώ για την περίοδο 2008-2011[1]. Το ποσό αυτό προορίζεται για την χρηματοδότηση της υποδοχής και την ένταξης αιτούντων άσυλο και προσφύγων. Υπάρχει η πολιτική βούληση για να αξιοποιηθούν αυτές οι δυνατότητες; Η μήπως θα συνεχιστεί η στάση του προηγούμενου δημάρχου που πέταγε τη μπάλα στην εξέδρα;

ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ

Ενα παραμύθι αλληλεγγύης

Ενα παραμύθι αλληλεγγύης γραμμένο από τους ειδικούς στα παραμύθια..
Μαθητές δημοτικού σχολείου από τα Χανιά, έστειλαν την παρακάτω ιστορία στους 300 μεταναστες απεργούς πείνας.

" Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο.

Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:

«Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:

«Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:

«Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ.»

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:

«Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Και η αγελάδα απάντησε:

«Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που

διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα,έ νας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστικε από την ουρά ένα φίδι ….

Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο.

Αλλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό.

Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο

αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!

Αλλά η αρρώστεια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.

Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο.

Για να τους ταισει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι !

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε!

Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.

Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την αγελαδα του……

Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη…….

Γιαυτό και σεις, την επόμενη φορά που κάποιος σας πει ότι έχει ένα μικρό πρόβλημα-μεγάλο γι αυτόν- και που ίσως εσας δε σας πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν καποιος από το περιβάλλον μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις σε κίνδυνο!

Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’αυτό το πλοίο που το λένε ζωή! Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τ’αυτιά μας και ας κάνουμε μια προσπάθεια να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο."

Πανελλαδική Απεργία Πείνας Μεταναστών