Η απεργία πείνας νίκησε, ο αγώνας για νομιμοποίηση, ίσα δικαιώματα και ανοιχτά σύνορα συνεχίζεται

Aνακοίνωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης

Οι 300 μετανάστες εργάτες έδωσαν για 44 ημέρες έναν συγκλονιστικό αγώνα ζωής και αξιοπρέπειας. Και τελικά δικαιώθηκαν. Τώρα, κανείς δε θα μπορεί να τους απειλεί με απέλαση όταν διεκδικούν να πληρώνονται για τη δουλειά τους.

 Ακόμα περισσότερο, κέρδισαν σημαντικές αλλάγες για όλους τους μετανάστες, αλλά και τους έλληνες εργαζόμενους. Κάθε μετανάστης χωρίς χαρτιά μπορεί να κάνει αίτηση για νομιμοποίηση μετά από 8 χρόνια, αντί για 12 όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Τα ένσημα που απαιτούνται για ανανέωση της άδειας παραμονής μειώθηκαν στα 120, ενώ άνοιξε η συζήτηση και για την επανένταξη όσων μεταναστών είχαν χάσει τη νομιμοποίηση λόγω ανεργίας. Μειώθηκαν ακόμα στα 50 τα ένσημα που χρειάζονται όλοι οι εργαζόμενοι για την ιατρική τους ασφάλιση.

Η απεργία πείνας των 300 και το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε να αλλάξει πολλά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ρατσιστικά μέτρα και κραυγές για φράχτες, πλοία – φυλακές και μαζικές απελάσεις, ο αγώνας αυτός ανέτρεψε το σκηνικό. Έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μεταναστών, ζωντάνεψε τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά της οργανωμένης κοινωνίας και του εργατικού κινήματος, ανέδειξε την ανάγκη για ενότητα της εργατικής τάξης, για κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων.

Ακόμα περισσότερο όμως, οι αγωνιζόμενοι μετανάστες και μαζί τους οι χιλιάδες αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κινήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, έδειξαν ότι οι κοινοί αυτοί αγώνες μπορούν να νικήσουν. Και αυτή την ανάσα τη χρειαζόμασταν όλοι μας, ντόπιοι και μετανάστες, περισσότερο από ποτέ.

Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι ανίκητη. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας, όπως κάνανε οι μετανάστες απεργοί πείνας, τα αυτονόητα δικαιώματά της. Ο αγώνας τους και η νίκη τους είναι πηγή έμπνευσης και ελπίδας για όλα τα κοινωνικά κινήματα, για όλους τους εργατικούς αγώνες που έρχονται. Η απεργία πείνας όμως έθεσε επίσης στο επίκεντρο των αγώνων αυτών το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, για ανοιχτή πρόσβαση όλων στη δημόσια ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση. 
Μετά τις πρώτες νίκες της απεργίας, ο αγώνας αυτός μπορεί να συνεχιστεί, πολύ πιο ισχυρός και διευρυμένος, απέναντι σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που την ίδια ώρα που απειλούσε τους απεργούς πείνας με απέλαση και θάνατο, έπνιγε τρεις ανθρώπους έξω από την Κρήτη για να μην τους δώσει άσυλο, σκότωνε έναν άστεγο στην Αθήνα για να μην δώσει πόρους για χώρους φιλοξενίας, κυνηγούσε πρόσφυγες στον Έβρο για να προστατέψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου.

Το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται, διευρύνοντας τις κατακτήσεις της απεργίας, για οριστική αποσύνδεση της άδειας παραμονής των μεταναστών, αλλά και της ιατρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζομένους, από τον αριθμό των ενσήμων. 

Για άμεση νομιμοποίηση όλων των «χωρίς χαρτιά». 

Για την ακύρωση των σχεδίων για φράχτες και νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Για την κατάργηση της Frontex και όλων των ευρωπαϊκών και εθνικών μηχανισμών που ποινικοποιούν τη μετανάστευση και πολεμούν την προσφυγιά. 

Για το άνοιγμα των συνόρων γύρω, αλλά και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατάργηση της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε
ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Για τα δικαιώματα των μεταναστών αλλά και για το δικαίωμα στη μετανάστευση. 

Για την ελευθερία στη μετακίνηση και το δικαίωμα στη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων και όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτου καταγωγής.

Το επόμενο βήμα στον μακρύ αυτό δρόμο, που όλοι μαζί πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, θα γίνει το επόμενο Σάββατο, 19 Μάρτη, με την πανελλαδική αντιρατσιστική κινητοποίηση.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

ΣχΣ

Η δικαίωση των 300 μεταναστών

Η δικαίωση των 300 μεταναστών, ελπίδα για όλη την κοινωνία

Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.
Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.

Αθήνα 9/3/11

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας



hungerstrike300

Μηνύσεις για το θάνατο του αστέγου

Ο θάνατος ενός αστέγου που έμεινε ανυπεράσπιστος στους δρόμους της Αθήνας και βρέθηκε νεκρός σήμερα το πρωί οδηγεί αύριο, σύμφωνα με πληροφορίες, πολίτες της Αθήνας στα δικαστήρια με σκοπό να καταθέσουν μηνύσεις σε βάρος των υπευθύνων.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος των μηνύσεων θα είναι η Δημοτική Αρχή και συγκεκριμένα ο Αντιδήμαρχος, που σύμφωνα με τους πολίτες που θα πάνε στο δικαστήριο, έδωσε εντολή να μαζευτούν όλα τα χαρτόκουτα και οι κουβέρτες από τους αστέγους στο πλαίσιο της ωραιοποίησης της εικόνας της πόλης.

Βεβαίως η Δημοτική Αρχή έχει δηλώσει ότι μοίρασε κουβέρτες και χαρτόκουτα ενόψει του χιονιά. Την αλήθεια μάλλον θα τη μάθουμε από τη δικαιοσύνη.

zoomnews

Πεθαίνεις εάν… δεν υπάρχεις;

Ένας άστεγος πέθανε απ το κρύο… Ε, και; Θα παίξει στα κανάλια; Θα γίνει πρωτοσέλιδο; Θα δακρύσει η Τρέμη; Θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή στα γήπεδα; Θα μαζευτούν λουλούδια στα σημεία που ξεψύχησε; Θα υπάρξουν κοντινά πλάνα δακρυσμένων μεσόκοπων στην κηδεία του; Θα δηλώσουν συντετριμμένοι οι φίλοι και οι συγγενείς; Θα δηλώσουν ΝΤΡΟΠΗ οι πολιτικοί «άρχοντες»;

Ενας άστεγος πέθανε απ το κρύο… Ε, και; «Ηταν πρεζόνι ή μετανάστης ή κάποιος τρελός που δεν δέχτηκε την ‘απλόχερη’ βοήθεια των συγγενών του, του ελληνικού κράτους και του… πανέτοιμου δήμου Αθηναίων»…

Ενας άστεγος πέθανε από το κρύο, το βράδυ της Τρίτης, στο πάρκο του Θησείου… Ακόμη δύο «περισυλέχθηκαν» σε κωματώδη κατάσταση…

Λίγες ώρες πριν, έξι μετανάστες από την Κίνα κάηκαν ζωντανοί σε φωτιά που ξέσπασε σε εργοστάσιο, στο οποίο δούλευαν και έμεναν τα βράδια. Αυτά έγιναν τις δύο τελευταίες μέρες… Και νύχτες…

Δεκάδες άνθρωποι θα κοιμηθούν και απόψε κάτω απ την Ακρόπολη, έξω από την Citybank στην Κοραή, στις εισόδους των εντυπωσιακών πολυκαταστημάτων, μπροστά στις σκάλες του μετρό, έξω από τα πάρκινγκ… Αλλά και σε προκάτ, σε παράγκες, σε ετοιμόρροπα κτήρια και σε παγκάκια.

Και δεκάδες θα βρεθούν στον δρόμο, μέσα στους επόμενους μήνες, άλλοτε «αξιοπρεπείς άνθρωποι» που όμως έκαναν λάθος επιλογές ή έπεσαν θύματα λανθασμένων επιλογών των άλλων…

Ή μήπως όχι; Ή μήπως όλοι αυτοί απλά… δεν υπάρχουν; Ή μήπως βρίσκονται στην σφαίρα της… φαντασίας μας; Σύμφωνα με την πολιτεία, αυτό ακριβώς ισχύει: Απλά, δεν υπάρχουν…

Σύμφωνα με το ελληνικό κράτος, άστεγοι στην Ελλάδα… δεν υπάρχουν. Στην χώρα μας δεν υπάρχει εθνικός ορισμός αστέγων. Και κάπως έτσι εξηγείται η απάντηση που έλαβε από τον επίτροπο για θέματα Απασχόλησης Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης κ. Andor, ο Νίκος Χουντής, στην ερώτηση που έκανε, πριν από κάποιες εβδομάδες στην Ευρωβουλή, σχετικά με το ζήτημα…

«Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει υποβάλει καμία αίτηση χρηματοδότησης για προγράμματα υπέρ αστέγων παρά το γεγονός ότι τέτοια προγράμματα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης..» ήταν η απάντηση.
Απλά, ακατανόητο… Απλά, λεφτά υπάρχουν αλλά δεν τα ζητάμε!

Την αρχική έκπληξη σύντομα διαδέχτηκε ο θυμός κι έπειτα ήρθαν στο μυαλό μας τα νούμερα που δημοσιοποίησε, πριν από κάτι χρόνια, το υπουργείο υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης… «7.000 και κάτι», ανακοίνωνε η πολιτεία, την ώρα που οργανώσεις και ανεξάρτητες επιστημονικές επιτροπές έκαναν λόγο για περισσότερους από 20.000! Κι αυτό πριν από δύο χρόνια και βάλε… Δηλαδή, προ μνημονίου…

Στο δια ταύτα… Ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται ραγδαία στην Ελλάδα. Οπως συμβαίνει συνήθως, οι ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες είναι αυτές που πρώτες «πληρώνουν» τις όποιες «κρίσεις». Οικονομικές, ηθικές, κοινωνικές… Και σε αυτές θα πρέπει να δείξουν την απόλυτη προσοχή τους αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις…

Μέχρι στιγμής, τον αγώνα δίνουν μόνες τους κάποιες φερέγγυες, μη κυβερνητικές οργανώσεις αλλά και κάποιοι που επιλέγουν να παραμένουν άνθρωποι, προσφέροντας δίχως να περιμένουν ανταλλάγματα. Χαίρομαι που γράφοντας αυτές τις λέξεις έχω κάποιους συγκεκριμένους στο μυαλό μου.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους Ατενίστας.

Καλή σας νύχτα αδέρφια…     


    της Αλέκας Ζουμή


active