Aνακοίνωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης
Η απεργία πείνας των 300 και το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε να αλλάξει πολλά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ρατσιστικά μέτρα και κραυγές για φράχτες, πλοία – φυλακές και μαζικές απελάσεις, ο αγώνας αυτός ανέτρεψε το σκηνικό. Έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μεταναστών, ζωντάνεψε τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά της οργανωμένης κοινωνίας και του εργατικού κινήματος, ανέδειξε την ανάγκη για ενότητα της εργατικής τάξης, για κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων.
Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι ανίκητη. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας, όπως κάνανε οι μετανάστες απεργοί πείνας, τα αυτονόητα δικαιώματά της. Ο αγώνας τους και η νίκη τους είναι πηγή έμπνευσης και ελπίδας για όλα τα κοινωνικά κινήματα, για όλους τους εργατικούς αγώνες που έρχονται. Η απεργία πείνας όμως έθεσε επίσης στο επίκεντρο των αγώνων αυτών το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, για ανοιχτή πρόσβαση όλων στη δημόσια ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση.
Μετά τις πρώτες νίκες της απεργίας, ο αγώνας αυτός μπορεί να συνεχιστεί, πολύ πιο ισχυρός και διευρυμένος, απέναντι σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που την ίδια ώρα που απειλούσε τους απεργούς πείνας με απέλαση και θάνατο, έπνιγε τρεις ανθρώπους έξω από την Κρήτη για να μην τους δώσει άσυλο, σκότωνε έναν άστεγο στην Αθήνα για να μην δώσει πόρους για χώρους φιλοξενίας, κυνηγούσε πρόσφυγες στον Έβρο για να προστατέψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου.
Το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται, διευρύνοντας τις κατακτήσεις της απεργίας, για οριστική αποσύνδεση της άδειας παραμονής των μεταναστών, αλλά και της ιατρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζομένους, από τον αριθμό των ενσήμων.
Το επόμενο βήμα στον μακρύ αυτό δρόμο, που όλοι μαζί πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, θα γίνει το επόμενο Σάββατο, 19 Μάρτη, με την πανελλαδική αντιρατσιστική κινητοποίηση.
Οι 300 μετανάστες εργάτες έδωσαν για 44 ημέρες έναν συγκλονιστικό αγώνα ζωής και αξιοπρέπειας. Και τελικά δικαιώθηκαν. Τώρα, κανείς δε θα μπορεί να τους απειλεί με απέλαση όταν διεκδικούν να πληρώνονται για τη δουλειά τους.
Ακόμα περισσότερο, κέρδισαν σημαντικές αλλάγες για όλους τους μετανάστες, αλλά και τους έλληνες εργαζόμενους. Κάθε μετανάστης χωρίς χαρτιά μπορεί να κάνει αίτηση για νομιμοποίηση μετά από 8 χρόνια, αντί για 12 όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Τα ένσημα που απαιτούνται για ανανέωση της άδειας παραμονής μειώθηκαν στα 120, ενώ άνοιξε η συζήτηση και για την επανένταξη όσων μεταναστών είχαν χάσει τη νομιμοποίηση λόγω ανεργίας. Μειώθηκαν ακόμα στα 50 τα ένσημα που χρειάζονται όλοι οι εργαζόμενοι για την ιατρική τους ασφάλιση.
Η απεργία πείνας των 300 και το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε να αλλάξει πολλά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ρατσιστικά μέτρα και κραυγές για φράχτες, πλοία – φυλακές και μαζικές απελάσεις, ο αγώνας αυτός ανέτρεψε το σκηνικό. Έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μεταναστών, ζωντάνεψε τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά της οργανωμένης κοινωνίας και του εργατικού κινήματος, ανέδειξε την ανάγκη για ενότητα της εργατικής τάξης, για κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων.
Ακόμα περισσότερο όμως, οι αγωνιζόμενοι μετανάστες και μαζί τους οι χιλιάδες αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κινήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, έδειξαν ότι οι κοινοί αυτοί αγώνες μπορούν να νικήσουν. Και αυτή την ανάσα τη χρειαζόμασταν όλοι μας, ντόπιοι και μετανάστες, περισσότερο από ποτέ.
Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι ανίκητη. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας, όπως κάνανε οι μετανάστες απεργοί πείνας, τα αυτονόητα δικαιώματά της. Ο αγώνας τους και η νίκη τους είναι πηγή έμπνευσης και ελπίδας για όλα τα κοινωνικά κινήματα, για όλους τους εργατικούς αγώνες που έρχονται. Η απεργία πείνας όμως έθεσε επίσης στο επίκεντρο των αγώνων αυτών το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, για ανοιχτή πρόσβαση όλων στη δημόσια ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση.
Μετά τις πρώτες νίκες της απεργίας, ο αγώνας αυτός μπορεί να συνεχιστεί, πολύ πιο ισχυρός και διευρυμένος, απέναντι σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που την ίδια ώρα που απειλούσε τους απεργούς πείνας με απέλαση και θάνατο, έπνιγε τρεις ανθρώπους έξω από την Κρήτη για να μην τους δώσει άσυλο, σκότωνε έναν άστεγο στην Αθήνα για να μην δώσει πόρους για χώρους φιλοξενίας, κυνηγούσε πρόσφυγες στον Έβρο για να προστατέψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου.
Το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται, διευρύνοντας τις κατακτήσεις της απεργίας, για οριστική αποσύνδεση της άδειας παραμονής των μεταναστών, αλλά και της ιατρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζομένους, από τον αριθμό των ενσήμων.
Για άμεση νομιμοποίηση όλων των «χωρίς χαρτιά».
Για την ακύρωση των σχεδίων για φράχτες και νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Για την κατάργηση της Frontex και όλων των ευρωπαϊκών και εθνικών μηχανισμών που ποινικοποιούν τη μετανάστευση και πολεμούν την προσφυγιά.
Για το άνοιγμα των συνόρων γύρω, αλλά και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατάργηση της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε
ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για τα δικαιώματα των μεταναστών αλλά και για το δικαίωμα στη μετανάστευση.
Για την ελευθερία στη μετακίνηση και το δικαίωμα στη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων και όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτου καταγωγής.
Το επόμενο βήμα στον μακρύ αυτό δρόμο, που όλοι μαζί πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, θα γίνει το επόμενο Σάββατο, 19 Μάρτη, με την πανελλαδική αντιρατσιστική κινητοποίηση.
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου