Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
Φεστιβάλ Αντίστασης & Δημιουργίας στο Ελληνικό
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 13/5/2011
H «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού»
προγραμματίζει το επόμενο διάστημα
με την στήριξη του Δήμου Ελληνικού –Αργυρούπολης
μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων με γενικό τίτλο
«Φεστιβάλ αντίστασης και δημιουργίας στο Ελληνικό»
στα πλαίσια των γενικότερων κινητοποιήσεων
για την αποτροπή των κυβερνητικών σχεδίων εκποίησης, ιδιωτικοποίησης και δόμησης
του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά.
Για το ξεκίνημα του Φεστιβάλ, προγραμματίζεται
μουσική εκδήλωση αλληλεγγύης την Κυριακή 22 Μαΐου
από τις 5 το απόγευμα έως το βράδυ.
Οι καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα που συμμετέχουν είναι:
Γιώργος Μεράντζας, Γιώργος Τζώρτζης, Καλλιόπη Βέττα, Γιάννης Κ. Ιωάννου, Ρίτα Αντωνοπούλου και Λευτέρης Πουλιού, Χρήστος Κωνσταντίνου, Στάθης Δρογώσης, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Γεωργία Βεληβασάκη, Ηλίας Λιούγκος, Λόλεκ, Ηλίας Βαμβακούσης, Δημήτρης Αρναούτης, Χάνομαι γιατί ρεμβάζω, Σπύρος Γραμμένος, Ζακ Στεφάνου, Πάνος Μουζουράκης, Νίκος Πλάτανος και Νεφέλη Κουρή, Ομάδα κρουστών εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, ElektroBalkana, Drama Queen, Sun of beach, Lost bodies.
Για το σύνολο των εκδηλώσεων που σχεδιάζονται το επόμενο διάστημα στο Ελληνικό
θα υπάρξει ειδική ανακοίνωση.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στον προαύλιο χώρου του γηπέδου μπάσκετ στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Ελληνικού. Πρόσβαση από Παραλιακή Λεωφ. Ποσειδώνος (τραμ: 1η στάση Αγ.Κοσμά)
Η «Οργανωτική Επιτροπή»
Για επικοινωνία: parkoellinikou@gmail.com
Τηλ. 6979 145366- 6977 749011-6932 254161
active
Πέμπτη 14 Απριλίου 2011
Eικονική χορωδία με 2.052 άτομα από 58 χώρες
Τη μεγαλύτερη εικονική χορωδία, υπό το όνομα Virtual Choir 2.0, δημιούργησε ο συνθέτης και μαέστρος Έρικ Γουίτακρ. Αποτελείται από 2.052 άτομα από 58 χώρες (τρία μάλιστα προέρχονται από την Ελλάδα), τα οποία τραγουδάνε ατομικά, αλλά έχουν συνενωθεί όλοι μαζί σε ένα βίντεο.
Ο Γουίτακρ κάλεσε πέρυσι κάθε ενδιαφερόμενο να κάνει μια προσωπική ηχογράφηση της χορωδιακής σύνθεσής του «Ύπνος» και να την «ανεβάσει» στο YouTube, με καταληκτική ημερομηνία τις 10 Ιανουαρίου 2011. Συνολικά 2.051 «χορωδοί» δημιούργησαν ο καθένας τη δική του ηχογράφηση του «Ύπνου», άλλος στο ρόλο του τενόρου, άλλος του μπάσου, της σοπράνο κοκ.
Οι συμμετέχοντες ήταν από οκτώ - εννέα ετών έως και μεγαλύτεροι των 70. Οι περισσότεροι έκαναν την ηχογράφηση σε κάποιο χώρο του σπιτιού τους, με συνέπεια η φωνή τους να συνοδεύεται από άλλους ήχους, όπως σκυλιά που γαυγίζουν, γονείς που βάζουν τις φωνές κλπ. Όπως είπε ο Γουίτακρ, σε πρώτη φάση οι συνδυασμένες φωνές τους ακούγονταν «σαν μια παρέα πιωμένων ζόμπι!», όμως, στη συνέχεια και μετά από την κατάλληλη ηχητική επεξεργασία, προέκυψε τελικά ένας μάλλον ευγενισμένος ήχος, όπως μπορεί κανείς να ακούσει στο τελικό βίντεο. Η χορωδία παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη και ο δημιουργός της που είχε την πρωτότυπη ιδέα, φορούσε ένα μπλουζάκι που έγραφε «Φανατικοί της χορωδίας όλου του κόσμου Ενωθείτε!».
Είχε προηγηθεί, τον Μάρτιο του 2010, μια ανάλογη αλλά πολύ μικρότερης κλίμακας διαδικτυακή χορωδία, η Virtual Choir 1.0, η οποία είχε βασιστεί στη συμβολή 185 εθελοντών που τραγουδούσαν το «Lux Arumque» του Γουίτακρ και το σχετικό βίντεο στο YouTube έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα πάνω από 2 εκατ. φορές. O Γουίτακρ δέχεται ήδη εισηγήσεις για μια τρίτη ακόμα μεγαλύτερη χορωδία.
tvxs
Ο Γουίτακρ κάλεσε πέρυσι κάθε ενδιαφερόμενο να κάνει μια προσωπική ηχογράφηση της χορωδιακής σύνθεσής του «Ύπνος» και να την «ανεβάσει» στο YouTube, με καταληκτική ημερομηνία τις 10 Ιανουαρίου 2011. Συνολικά 2.051 «χορωδοί» δημιούργησαν ο καθένας τη δική του ηχογράφηση του «Ύπνου», άλλος στο ρόλο του τενόρου, άλλος του μπάσου, της σοπράνο κοκ.
Οι συμμετέχοντες ήταν από οκτώ - εννέα ετών έως και μεγαλύτεροι των 70. Οι περισσότεροι έκαναν την ηχογράφηση σε κάποιο χώρο του σπιτιού τους, με συνέπεια η φωνή τους να συνοδεύεται από άλλους ήχους, όπως σκυλιά που γαυγίζουν, γονείς που βάζουν τις φωνές κλπ. Όπως είπε ο Γουίτακρ, σε πρώτη φάση οι συνδυασμένες φωνές τους ακούγονταν «σαν μια παρέα πιωμένων ζόμπι!», όμως, στη συνέχεια και μετά από την κατάλληλη ηχητική επεξεργασία, προέκυψε τελικά ένας μάλλον ευγενισμένος ήχος, όπως μπορεί κανείς να ακούσει στο τελικό βίντεο. Η χορωδία παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη και ο δημιουργός της που είχε την πρωτότυπη ιδέα, φορούσε ένα μπλουζάκι που έγραφε «Φανατικοί της χορωδίας όλου του κόσμου Ενωθείτε!».
Είχε προηγηθεί, τον Μάρτιο του 2010, μια ανάλογη αλλά πολύ μικρότερης κλίμακας διαδικτυακή χορωδία, η Virtual Choir 1.0, η οποία είχε βασιστεί στη συμβολή 185 εθελοντών που τραγουδούσαν το «Lux Arumque» του Γουίτακρ και το σχετικό βίντεο στο YouTube έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα πάνω από 2 εκατ. φορές. O Γουίτακρ δέχεται ήδη εισηγήσεις για μια τρίτη ακόμα μεγαλύτερη χορωδία.
tvxs
Ελλιπής εφαρμογή της σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη
Ελλιπή εφαρμογή της σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, διαπιστώνει ο Επίτροπος Τόμας Χάμαρμπεργκ, στην έκθεση απολογισμού των δραστηριοτήτων του για το 2010.
Οι διατάξεις της Σύμβασης και τα πρότυπα που έχουν εγκριθεί, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, εφαρμόζονται με πολύ αργούς ρυθμούς ή πλημμελώς, συμπεραίνει, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργκ, με βάση τα όσα αποκόμισε, από τις επισκέψεις του, σε κρατητήρια, φυλακές, κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων, σ' όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες κατά το 2010.
Ανάμεσα στα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν, στον ευαίσθητο τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η έκθεση εντοπίζει:
- Την μικρή πρόοδο που έχει επιτευχθεί, στους τομείς στέγασης, υγείας και απασχόλησης των Ρομά και την ανεπαίσθητη βελτίωση που σημειώθηκε, στην ένταξη τους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
- Την ανησυχητική αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στις ευρωπαϊκές χώρες, που επηρεάζουν την πολυπολιτισμικότητα και τις πολιτικές για την μετανάστευση και τους πρόσφυγες.
«Είναι πλέον καιρός, οι πολιτικοί ηγέτες, να αναγνωρίσουν δημοσίως το γεγονός αυτό και να δράσουν πιο αποφασιστικά για την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και διακρίσεων. Αν η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει, είναι διότι η επιλογή αυτή δεν έχει ποτέ ληφθεί σοβαρά υπόψη», επισημαίνει ο Επίτροπος.
- Τα κρούσματα φίμωσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σ' ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες για την αποτροπή της κριτικής κατά των κυβερνητικών πράξεων.
- Την μεγάλη έκταση που λαμβάνει η ποινική ατιμωρησία εκείνων που διαπράττουν δολοφονίες και βίαιες πράξεις εναντίον ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφων.
- Την αύξηση της ανισότητας στην Ευρώπη, εξαιτίας των μέτρων λιτότητας και περικοπών που λαμβάνονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και έχουν σοβαρές συνέπειες, στις περισσότερο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
«Το υψηλό ποσοστό ανεργίας θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, η οποία μπορεί να απειλήσει την κοινωνική συνοχή και τη σταθερότητα της κοινωνίας», καταλήγει ο Επίτροπος Χάμαρμπεργκ.
tvxs
Οι διατάξεις της Σύμβασης και τα πρότυπα που έχουν εγκριθεί, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, εφαρμόζονται με πολύ αργούς ρυθμούς ή πλημμελώς, συμπεραίνει, ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργκ, με βάση τα όσα αποκόμισε, από τις επισκέψεις του, σε κρατητήρια, φυλακές, κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων, σ' όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες κατά το 2010.Ανάμεσα στα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν, στον ευαίσθητο τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η έκθεση εντοπίζει:
- Την μικρή πρόοδο που έχει επιτευχθεί, στους τομείς στέγασης, υγείας και απασχόλησης των Ρομά και την ανεπαίσθητη βελτίωση που σημειώθηκε, στην ένταξη τους στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
- Την ανησυχητική αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στις ευρωπαϊκές χώρες, που επηρεάζουν την πολυπολιτισμικότητα και τις πολιτικές για την μετανάστευση και τους πρόσφυγες.
«Είναι πλέον καιρός, οι πολιτικοί ηγέτες, να αναγνωρίσουν δημοσίως το γεγονός αυτό και να δράσουν πιο αποφασιστικά για την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και διακρίσεων. Αν η πολυπολιτισμικότητα έχει αποτύχει, είναι διότι η επιλογή αυτή δεν έχει ποτέ ληφθεί σοβαρά υπόψη», επισημαίνει ο Επίτροπος.
- Τα κρούσματα φίμωσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σ' ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες για την αποτροπή της κριτικής κατά των κυβερνητικών πράξεων.
- Την μεγάλη έκταση που λαμβάνει η ποινική ατιμωρησία εκείνων που διαπράττουν δολοφονίες και βίαιες πράξεις εναντίον ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφων.
- Την αύξηση της ανισότητας στην Ευρώπη, εξαιτίας των μέτρων λιτότητας και περικοπών που λαμβάνονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και έχουν σοβαρές συνέπειες, στις περισσότερο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
«Το υψηλό ποσοστό ανεργίας θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, η οποία μπορεί να απειλήσει την κοινωνική συνοχή και τη σταθερότητα της κοινωνίας», καταλήγει ο Επίτροπος Χάμαρμπεργκ.
tvxs
Η δύναμη των λέξεων
Αυτή η μικρού μήκους ταινία δείχνει τη δύναμη των λέξεων να αλλάξει ριζικά το μήνυμά σας και το αποτέλεσμα σας επάνω στον κόσμο.
Filmed by www.redsnappa.com
Director Seth Gardner
active
Νεκρά δελφίνια στις δυτικές ακτές της Ρόδου
Προβληματισμένοι είναι οι επιστήμονες με το γεγονός ότι εκβράστηκαν τρία δελφίνια στις δυτικές ακτές της Ρόδου, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες για να διαπιστωθεί η αιτία του θανάτου τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», αργά το μεσημέρι της Δευτέρας κάτοικοι της περιοχής Σορωνής, Καλαβαρδών και Καμείρου Σκάλας, εντόπισαν στην ακτή τρία νεκρά δελφίνια.
Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι αρμόδιες αρχές και επιτόπου έφθασε κλιμάκιο της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου (πρόκειται για σπάνιο είδος θηλαστικού που εποπτεύεται από το Δασαρχείο), καθώς επίσης και στελέχη του Υδροβιολογικού σταθμού της Ρόδου.
Από την πρώτη έρευνα που έγινε δεν διαπιστώθηκε ότι έφεραν κάποια τραύματα ή χτυπήματα τα δελφίνια, γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά για τους λόγους που βρέθηκαν νεκρά.
Το μικρότερο από τα θηλαστικά έφθανε σε μήκος τα 2 μέτρα, ενώ το βάρος τους υπολογίζεται σε περίπου 100 κιλά το καθένα.
Σε συνεργασία με την δημοτική ενότητα Καμείρου πάντως, άρχισε η διαδικασία υγειονομικής ταφής των δελφινιών, αφού προηγουμένως λήφθηκαν δείγματα για να γίνει σχετικός έλεγχος, που θα μπορούσε να φανερώσει τα αίτια θάνατου τους.
econews.gr
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρών
Κείμενο – παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρών στις 6/4/2011
Η Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών εδώ και αρκετά χρόνια προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες που θα κατοχυρώνουν και θα διευρύνουν τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων και παράλληλα θα βελτιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης αλλοδαπών και γηγενών. Για άλλη μια φορά τονίζουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός κοινού και διεκδικητικού μετώπου πάλης που θα απαιτεί από την ελληνική Πολιτεία το σεβασμό στις ανάγκες διαβίωσης των μεταναστών και προσφύγων, την κάλυψη δηλαδή των στεγαστικών, επισιτιστικών, ιατρικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών αναγκών τους.
Για αυτό επισημαίνουμε ότι κάθε πρόταση που θεωρεί ότι το μεταναστευτικό θα λυθεί με την αύξηση των αστυνομικών ή κατασταλτικών μέτρων απλώς συντηρεί την κατάσταση που βιώνουμε στην Πάτρα Έλληνες και αλλοδαποί και δημιουργεί συνθήκες βίας, κοινωνικού εκφασισμού και ρατσισμού.
Ζητάμε από τις τοπικές αρχές να κινηθούν στην κατεύθυνση της δημιουργίας ανοικτών χώρων φιλοξενίας με οργανωμένες δομές σίτισης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης για όλους τους άστεγους που διαβιούν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς και τρώνε από τους κάδους των σκουπιδιών.
Ειδικά δε, για τους ανήλικους και τα θύματα βασανιστηρίων δεν υφίσταται καν θέμα πολιτικής βούλησης αλλά νομικής και ηθικής υποχρέωσης. Ο Δήμος έχει υποχρέωση να θέσει τα αρμόδια Υπουργεία προ των ευθυνών τους και να πιέσει την κυβέρνηση να άρει τη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Οι όποιες ανθρωπιστικού τύπου πρωτοβουλίες είναι αναγκαίες αλλά όχι ικανές ενέργειες για να δώσουν τη λύση που και οι ίδιοι οι πρόσφυγες επιθυμούν και η κοινωνία της Πάτρας έχει ανάγκη.
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ
Η Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών εδώ και αρκετά χρόνια προτείνει συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες που θα κατοχυρώνουν και θα διευρύνουν τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων και παράλληλα θα βελτιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης αλλοδαπών και γηγενών. Για άλλη μια φορά τονίζουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός κοινού και διεκδικητικού μετώπου πάλης που θα απαιτεί από την ελληνική Πολιτεία το σεβασμό στις ανάγκες διαβίωσης των μεταναστών και προσφύγων, την κάλυψη δηλαδή των στεγαστικών, επισιτιστικών, ιατρικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών αναγκών τους.
Για αυτό επισημαίνουμε ότι κάθε πρόταση που θεωρεί ότι το μεταναστευτικό θα λυθεί με την αύξηση των αστυνομικών ή κατασταλτικών μέτρων απλώς συντηρεί την κατάσταση που βιώνουμε στην Πάτρα Έλληνες και αλλοδαποί και δημιουργεί συνθήκες βίας, κοινωνικού εκφασισμού και ρατσισμού.
Ζητάμε από τις τοπικές αρχές να κινηθούν στην κατεύθυνση της δημιουργίας ανοικτών χώρων φιλοξενίας με οργανωμένες δομές σίτισης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης για όλους τους άστεγους που διαβιούν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς και τρώνε από τους κάδους των σκουπιδιών.
Ειδικά δε, για τους ανήλικους και τα θύματα βασανιστηρίων δεν υφίσταται καν θέμα πολιτικής βούλησης αλλά νομικής και ηθικής υποχρέωσης. Ο Δήμος έχει υποχρέωση να θέσει τα αρμόδια Υπουργεία προ των ευθυνών τους και να πιέσει την κυβέρνηση να άρει τη συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ που εγκλωβίζει χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Οι όποιες ανθρωπιστικού τύπου πρωτοβουλίες είναι αναγκαίες αλλά όχι ικανές ενέργειες για να δώσουν τη λύση που και οι ίδιοι οι πρόσφυγες επιθυμούν και η κοινωνία της Πάτρας έχει ανάγκη.
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ
Το debtocracy απαντά σε κριτικές και ερωτήσεις
| Τι κοινό έχει ο Ισημερινός με την Ελλάδα αφού είχε μικρότερο δημόσιο χρέος; Η οικονομία του Ισημερινού, όπως μετριέται με βάση το ΑΕΠ, είναι πολύ μικρότερη από της Ελλάδας. Σε αδρές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι αντιστοιχεί στο ένα έβδομο* . Γι’ αυτό το λόγο το απόλυτο ύψος του δημόσιου χρέους του Ισημερινού δεν μπορεί να συγκριθεί με της Ελλάδας. Κάλλιστα όμως μπορεί να συγκριθεί με το ΑΕΠ της χώρας και αυτή είναι η διεθνής και χρόνια πρακτική. Να εξετάζουμε και να συγκρίνουμε δηλαδή τα ποσοστά του δημόσιου χρέους επί του ΑΕΠ από χώρα σε χώρα. Με αυτό το κριτήριο το εξωτερικό δημόσιο χρέος του Ισημερινού το 2003 ήταν 14 δισ. δολ. Δεδομένου πως το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν εκείνη τη χρονιά ήταν 23 δισ. προκύπτει ένας λόγος της τάξης του 60% κι αναφερόμαστε μόνο στο εξωτερικό κι όχι το εσωτερικό (δηλαδή προς τους κατοίκους της χώρας) δημόσιο χρέος. Ως αποτέλεσμα ο λόγος του δημόσιου χρέους του Ισημερινού με της Ελλάδας κινείται σε απολύτως συγκρίσιμα επίπεδα. Από μια άλλη οπτική γωνία, το γεγονός ότι ο Ισημερινός κήρυξε στάση πληρωμών για ένα πολύ μικρότερο χρέος, όπως και η Αργεντινή (για 97 δισ. δολ.) καθιστούν ακόμη μεγαλύτερη την ανάγκη να πράξει το ίδιο και η Ελλάδα. *= Η σχέση αυτή συνάγεται αν συγκρίνουμε το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα (49 δισ. δολ. ΗΠΑ στον Ισημερινό έναντι 347 δις. δολ. ΗΠΑ για την Ελλάδα το 2008) και το κατά κεφαλήν εισόδημα (3.640 δολ. ΗΠΑ για τον Ισημερινό και 28.650 ανά κάτοικο για την Ελλάδα) των δύο χωρών. |
Ο Ισημερινός είχε πετρέλαιο, μπορούσε επομένως να χρηματοδοτήσει την αποπληρωμή του χρέους, αντίθετα με την Ελλάδα. Η Ελλάδα που θα βρει τους πόρους;Ο Ισημερινός μπορεί να εξάγει πετρέλαιο αλλά δεν συγκαταλέγεται σε εκείνες τις χώρες που τα έσοδα από τις σχετικές εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το συντριπτικά μεγάλο μέρος των δημόσιων εσόδων τους. Στον Ισημερινό τα έσοδα από τις εξαγωγές πετρελαίου αντιπροσωπεύουν μόνο το 25% των δημοσίων εσόδων. Κατά συνέπεια δεν ήταν τα πετρελαϊκά έσοδα που καθόρισαν τους όρους αποπληρωμής ακόμη κι αυτού του σημαντικά μειωμένου χρέους.
Πολλές φορές στην ιστορία η δυνατότητα αποπληρωμής του δημόσιου, εξωτερικού χρέους καθορίσθηκε με βάση το συνολικό ύψος των εξαγωγών μιας χώρας. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για παράδειγμα το ποσοστό των εσόδων από τις γερμανικές εξαγωγές που δεσμευόταν για την αποπληρωμή του χρέους ήταν 3,5%. Αν εφαρμοζόταν και στην Ελλάδα (με τη συνολική αξία των εξαγωγών το 2010 να ανέρχεται στα 16 δις. ευρώ) η ίδια ρύθμιση που εφαρμόστηκε και για τη ναζιστική Γερμανία, η χώρα θα έπρεπε να πληρώνει για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους 0,56 δισ. ευρώ ετησίως!
Μπορεί να εφαρμοστεί η έννοια του απεχθούς χρέους σε δημοκρατικά καθεστώτα ή αφορά μόνο τριτοκοσμικά, δικτατορικά καθεστώτα;
Το ζητούμενο είναι να πάψει το δημόσιο χρέος να αντιμετωπίζεται ως θέσφατο και να τεθεί στη δημοκρατική συζήτηση. Τα παραδείγματα που αναφέρονται στο ντοκιμαντέρ (και άλλα πολλά που δε χώρεσαν) ενοποιούνται ως παραδείγματα μη νομιμοποιημένου χρέους. Τέτοιο είναι το χρέος των Ολυμπιακών Αγώνων, το χρέος που συνάφθηκε για την αγορά πολεμικού υλικού για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, εξοπλισμού της Ζίμενς, κοκ.
Εισερχόμενοι στην ουσία λοιπόν το ερώτημα δεν είναι αν η κυβέρνηση που ανέλαβε το χρέος είχε εκλεγεί ή όχι, αλλά αν το ίδιο το χρέος είχε την ουσιαστική έγκριση του λαού που ψήφισε την κυβέρνηση ή συνάφθηκε παρά και ενάντια στη θέλησή του. Αυτό κατά βάθος συνέβη στην Κούβα το 1898, στο Ιράκ επί Σαντάμ Χουσεΐν και στην Ελλάδα κατά κόρον τις τελευταίες δεκαετίες.
Και η ίδια η έννοια του απεχθούς χρέους άλλωστε δεν αποτελεί φετίχ. Στον Ισημερινό, το παράδειγμα του οποίου αναπτύσσουμε στο ντοκιμαντέρ, στο τελικό πόρισμα της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (κλικ εδώ) λίγες φορές χρησιμοποιείται η έννοια του «απεχθούς». Αντίθετα πιο συχνά χρησιμοποιείται η έννοια του «παράνομου», του «μη νομιμοποιημένου» και του «αντισυνταγματικού».
Μόνο η παγκόσμια κρίση και η δομή της ευρωζώνης ευθύνονται για το ελληνικό χρέος;
Το υπέρογκο δημόσιο χρέος στην Ελλάδα προκλήθηκε από τις εξής αιτίες, που παρατίθενται με σειρά σπουδαιότητας: τη θεσμοθετημένη απ’ όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις χαμηλή φορολογία του κεφαλαίου, τους υπέρογκους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, τις άμεσες κεφαλαιακές ενισχύσεις στο κεφάλαιο (προβληματικές τη δεκαετία του ’80, Ολυμπιακοί Αγώνες την δεκαετία του 2000, κ.α.) και τη διαφθορά.
Στο μακροοικονομικό επίπεδο όμως η κρίση υπερχρέωσης της Ελλάδας οφείλεται στο συστηματικό έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών λόγω της πτώσης της ανταγωνιστικότητας μέσα στην Ευρωζώνη. Το έλλειμμα καλύφθηκε από ροή δανειστικού κεφαλάιου από το εξωτερικό, δηλαδή τη Γερμανία, τη Γαλλία, κλπ. Ο φτηνός δανεισμός από την ΕΚΤ έδωσε επίσης τη δυνατότητα στις ελληνικές τράπεζες να διευρύνουν το δικό τους δανεισμό. Ακριβώς ίδιες είναι και οι αιτίες της υπερχρέωσης της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Το πρόβλημα χρέους δηλαδή αφορά ολόκληρη της περιφέρεια ως προς το κέντρο της ευρωζώνης. Εκεί οφείλεται και η κοινή μοίρα όλων αυτών των χωρών παρά τις επιμέρους διαφορές τους που είναι βεβαίως σημαντικές.
Αν κάνει παύση πληρωμών η Ελλάδα στο υπάρχον χρέος, πως θα δανειστεί από τις αγορές για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες της; Δεν θα τιμωρηθεί με αποτέλεσμα να πεινάσουμε;Με την ακολουθούμενη πολιτική, η οποία αυξάνει αντί να μειώνει το χρέος, είμαστε ήδη εκτός αγορών και μάλλον εκεί θα μείνουμε για πολλά ακόμη χρόνια.
Γενικότερα μιλώντας, οι αγορές χρήματος δεν αποτελούν την μοναδική πηγή χρηματοδότησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων ανεξάρτητων κρατών, δεδομένου ότι όλες οι χώρες είναι φυσιολογικό να δανείζονται και έχουν δημόσιο χρέος. Κάλλιστα μπορούν να βρουν τους επιπλέον πόρους από διμερή, διακρατικό δανεισμό ή τυπώνοντας επιπλέον χρήμα.
Είναι εξίσου σημαντικό ότι, ακόμα και με τα υπάρχοντα έσοδα η Ελλάδα θα μπορούσε να ικανοποιήσει η Ελλάδα τις ανάγκες της! Αρκεί μια ματιά στον τρέχοντα κρατικό προϋπολογισμό του 2011 απ’ όπου προέρχονται τα παρακάτω μεγέθη, σε δισ. ευρώ:
| ΕΞΟΔΑ: | Δισ. ευρώ |
| Αποδοχές και συντάξεις: | 19,8 |
| Χρηματοδότηση ασφαλιστικών ταμείων: | 13,2 |
| Δαπάνες υπ. Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: | 7,3 |
| Δαπάνες υπ. Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: | 6,3 |
| Δαπάνες υπ. Εθνικής Άμυνας: | 5 |
| ΣΥΝΟΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ | 51,6 |
| ΕΣΟΔΑ: | |
| Τακτικά έσοδα από άμεσους φόρους: | 20,9 |
| Τακτικά έσοδα από έμμεσους φόρους: | 32 |
| ΣΥΝΟΛΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΣΟΔΩΝ: | 52,9 |
Το παράδειγμα της Ρωσίας και της Αργεντινής, που έκαναν στάση πληρωμών το 1998 και το 2001 αντίστοιχα, δείχνει επίσης ότι οι χώρες αυτές μετά από δύο χρόνια μπόρεσαν να βγουν ξανά στις διεθνείς αγορές. Το επιχείρημα δηλαδή της «τιμωρίας» όποιων χωρών κάνουν παύση πληρωμών δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη. Η διεθνής βιβλιογραφία δείχνει ξεκάθαρα ότι το κόστος σε αυξημένο επιτόκιο ή δυσκολία πρόσβασης σε δανεισμό είναι αμελητέο. Οι αγορές έχουν βραχεία μνήμη και κοιτάνε μπροστά.
Δεν θα καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα;Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι ζωντανός νεκρός. Μάρτυρας είναι το γεγονός πως από τις κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου έχει προικοδοτηθεί (υπό τη μορφή ρευστού ή εγγυήσεων) με 108 δις. ευρώ, όταν από την τρόικα πήραμε 110! Με βάση τις κεφαλαιακές ενισχύσεις που έχουν λάβει οι τράπεζες από τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων, προβάλει ως πέρα για νόμιμο το αίτημα της εθνικοποίησης τους. Να σημειωθεί ότι οι εγγυήσεις που δίνει το ελληνικό κράτιος στις τράπεζες δεν είναι παρά ένας ακόμη τρόπος για να διευρύνεται δυνάμει το δημόσιο χρέος. Ακριβώς με τον τρόπο αυτό κατέρρευσε η Ιρλανδία.
Το αίτημα της εθνικοποίησης των τραπεζών δεν είναι μόνο νόμιμο, δηλαδή κοινωνικά δίκαιο, είναι και αναγκαίο, έτσι ώστε να πάψει η φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό που αποσταθεροποιεί την οικονομία. Παράλληλα θα προστατευτούν και οι καταθέσεις των εργαζομένων και άλλων.
Στο βαθμό που τα δημόσια έγγραφα τα οποία σχετίζονται με τις εκδόσεις ομολόγων είναι στα χέρια του κράτους, που θα τα βρείτε για να ελέγξετε τη νομιμότητα των σχετικών εκδόσεων;
Τα σχετικά έγγραφα (εγκύκλιοι, Circulars) πράγματι είναι δυσεύρετα με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολα προσβάσιμα στον δημοκρατικό έλεγχο. Πολλά από αυτά όμως τα έχουμε στα χέρια μας και στο ντοκιμαντέρ ο φακός εστιάζει σε ένα από αυτά.
Αρκεί μια ΕΛΕ για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους;
Όχι! Όπως εξηγούμε και στα τελευταία λεπτά του Debtocracy, στη δημιουργία της ΕΛΕ θα συμπυκνωθεί ένας αγώνας μακράς διάρκειας για να μην πληρωθεί το δημόσιο χρέος. Προϋπόθεση επομένως είναι να αναπτυχθεί αυτός ο αγώνας και το αίτημα να υποστηριχθεί από την ίδια την κοινωνία.
Η έρευνα της ΕΛΕ αφορά μόνο το μέρος που είναι αποτέλεσμα διαφθοράς; Έτσι δεν νομιμοποιείται το υπόλοιπο χρέος; Η πραγματικότητα είναι πως η διαφθορά αποτελεί μοχλό απονομιμοποίησης του χρέους στην λαϊκή συνείδηση και τη δικαιοσύνη. Στον Ισημερινό, πολιτικού χαρακτήρα χειρισμοί της κεντροαριστερής κυβέρνησης οδήγησαν στην διαγραφή πολύ μεγαλύτερου μέρους του χρέους από αυτό που κηρύχθηκε «παράνομο».
Ο λογιστικός έλεγχος μήπως αφορά μόνο τριτοκοσμικές χώρες, με δομή κατά βάση διμερούς διακρατικού κι όχι ομολογιακού δανεισμού, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα και τον ανεπτυγμένο κόσμο;Η πραγματικότητα είναι πως στον Ισημερινό διαγράφηκε το 70% του ομολογιακού χρέους, που θεωρείται – και πράγματι είναι – το πιο δύσκολα ελέγξιμο, με τεχνικούς όρους. Φάνηκε ωστόσο ότι δεν είναι αδύνατο να ελεγχθεί. Επίσης μια ΕΛΕ για την Ελλάδα προφανώς δεν θα αποτελεί «καρμπόν» αυτής του Ισημερινού αλλά απλώς θα διδαχθεί από την συσσωρευμένη εμπειρία. Ακριβώς αυτό είναι το ζητούμενο στην περίπτωσή μας, όπως και στην Ιρλανδία και Πορτογαλία που πιθανώς θα ακολουθήσυν τα βήματά μας. Να πάρουμε την πλούσια εμπειρία των αναπτυσσομένων χωρών και να την προσαρμόσουμε στις συνθήκες της Ευρώπης που χειμάζεται από κρίση χρέους.
Μήπως χωρίς την πλήρη παραγραφή το πρόβλημα του δανεισμού αργά ή γρήγορα επανέρχεται, όπως συνέβη στην Αργεντινή;
Η πραγματικότητα είναι πως η πορεία του δημόσιου δανεισμού αποτελεί συνάρτηση της πορείας των κινημάτων που ασκούν πίεση στις κυβερνήσεις. Όπως δεν μπορεί να ευθύνεται η προγενέστερη μείωση των ωρών εργασίας για την υπάρχουσα ελαστικοποίηση έτσι δεν μπορεί να ευθύνεται και η διαγραφή μέρους του χρέους για την εκ νέου βύθιση στο χρέος, όπως έγινε στην Αργεντινή με την υποχώρηση του Αργεντινάζο.
Το παράδειγμα από την άλλη του Ισημερινού δείχνει το αντίθετο. Η ενσωμάτωση στο σύνταγμα της χώρας δύο σαφέστατων άρθρων που σχεδόν απαγορεύουν τον διεθνή δανεισμό δείχνει την δυνατότητα της κοινωνίας να επιβάλλει τους όρους της. Το ίδιο δε, με την ενσωμάτωση στο Σύνταγμα της χώρας άρθρων που στην πράξη απαγορεύουν τον διεθνή δανεισμό του κράτους, συνέβη και στη Βολιβία.
Μήπως ο στόχος δημιουργίας ΕΛΕ αναθέτει την επίλυση του προβλήματος σε ειδικούς χωρίς τη δυνατότητα λαϊκής παρέμβασης;Όπου δημιουργήθηκαν επιτροπές λογιστικού η παρέμβαση του λαϊκού στοιχείου ήταν άμεση. Οι ΕΛΕ σε όλο τον κόσμο αναδείχθηκαν σε προνομιακό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και ταξικής σύγκρουσης. Οι περισσότερες δεν κατάφεραν να φτάσουν τον τελικό σκοπό τους, όπως έγινε στις Φιλιππίνες, την Βραζιλία, κοκ. Το γεγονός ότι αυτές οι προσπάθειες δεν τελεσφόρησαν δεν μειώνει τη σημασία τους ως μέσα αντιμετώπισης των σχεδίων αναδιάρθρωσης του χρέους προς όφελος των πιστωτών.
Το αίτημα για δημόσιο, λογιστικό έλεγχο δεν υπονομεύει το αίτημα της παύσης πληρωμών και διαγραφής του χρέους;
Στην πραγματικότητα το αίτημα τίθεται παράλληλα: Παύση πληρωμών μέχρι να ανοίξουν τα βιβλία του δημόσιου χρέους. Από κει και πέρα η λαϊκή πίεση στην κατεύθυνση της διαγραφής του χρέους και οι ευρύτεροι συσχετισμοί θα αποφασίσουν μέχρι που θα φτάσει το αίτημα.
Πως μπορώ να στηρίξω και εγώ την πρωτοβουλία της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου στην Ελλάδα;Άμεσα μπορείτε να υπογράψετε την έκκληση για σχηματισμό ΕΛΕ την οποία έδωσε στη δημοσιότητα η Πρωτοβουλία για τη Συγκρότηση ΕΛΕ στις 3 Μαρτίου 2011. Θα την βρείτε στη διεύθυνση www.elegr.gr
Από κει και πέρα πρέπει κατά τη γνώμη μας να φτιαχτούν σε κάθε γειτονιά, δήμο και χώρο εργασίας επιτροπές που να προωθούν το αίτημα «ανοίξτε τα βιβλία του δημόσιου χρέους».
Τελείωσε το Debtocracy; Ό,τι είδαμε είδαμε;Το Debtocracy αποτελεί απλώς τον βασικό κορμό του υλικού που θα δίνεται σταδιακά στη δημοσιότητα. Αρκετά ερωτήματα όπως αυτό για τις αντιδράσεις των αγορών και τις επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα παρουσιάζονται στο υπόλοιπο των συνεντεύξεων που θα δίνονται στη δημοσιότητα σε αυτό που αποκαλούμε «παράπλευρα ντοκιμαντέρ» από τη διεύθυνση www.debtocracy.gr και www.xreokratia.gr
Γιατί σταματήσατε να δέχεστε χρήματα για το Debtocracy;
Χάρη στη βοήθειά σας καταφέραμε να συγκεντρώσουμε όχι μόνο το βασικό κόστος παραγωγής, για το οποίο ζητήσαμε τη συμβολή σας, αλλά και το κόστος διανομής και προώθησης. Από εδώ και στο εξής όποιος θέλει να συνεισφέρει μπορεί να το κάνει μέσω Paypal για επόμενα ντοκιμαντέρ της ομάδας του Debtocracy. Αν για τεχνικούς ή άλλους λόγους δεν παρουσιάσουμε προσχέδιο επόμενου ντοκιμαντέρ μέσα σε έξι μήνες, δηλαδή ως το τέλος Οκτώβρη του 2011, τότε τα χρήματα θα επιστραφούν.
Λεωνίδας Βατικιώτης
Άρης Χατζηστεφάνου
Κατερίνα Κιτίδη
Περί Debtocracy - του Άρη Χατζηστεφάνου
Πίστευα ότι το συγκεκριμένο κείμενο θα γραφόταν ύστερα από μερικούς μήνες, όταν το Debtocracy θα είχε φτάσει μερικούς χιλιάδες θεατές και θα είχε κλείσει τον πρώτο κύκλο της ζωής του. Καθώς όμως το ντοκιμαντέρ άγγιξε από τις πρώτες ημέρες το μισό εκατομμύριο views, όλα έπρεπε να γίνουν ταχύτερα.
Μέσα σε λίγα 24ωρα το Debtocracy ενηλικιώθηκε και εγκατέλειψε το πατρικό του. Βρήκε το δικό του δρόμο σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογιστές σε όλη τη χώρα, «κάηκε» σε DVD και άρχισε ήδη να προβάλλεται σε εκδηλώσεις. Διασπάστηκε (ένεκα και των αριστερών καταβολών του) σε τρεις εκδόσεις torrent και έφθασε εκεί που ήθελαν να το καμαρώσουν και οι δημιουργοί του – σε ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και πνευματικής δημιουργίας. Σύντομα μάλιστα θα κυκλοφορεί και στη μεγάλη οθόνη, καθώς αρκετές κινηματογραφικές αίθουσες του ζήτησαν να τις επισκεφθεί, ενώ θα μιλάει και τουλάχιστον τρεις ξένες γλώσσες.
Και οι γονείς του όμως δεν έκατσαν να σκάσουν για την αποχώρηση του μονάκριβου τέκνου τους –το αποχαιρέτησαν με ένα FAQ: Από σήμερα, όπως είχαμε υποσχεθεί, αρχίζουμε την ανάρτηση συμπληρωματικού υλικού στη διεύθυνση www.xreokratia.gr για όσους θέλουν να εμβαθύνουν σε θέματα που αφορούν το δημόσιο χρέος και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Τα στοιχεία, οι αναλύσεις και οι υπόλοιπες συνεντεύξεις, που όπως είναι φυσικό δεν χωρούσαν σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας και μερικών λεπτών, θα παρουσιάζονται στο site του Debtocracy με την ελπίδα αυτό να αποτελέσει κόμβο ενημέρωσης, και ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης.
Το να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για την οικονομική και ηθική στήριξη που μας προσφέρατε, μαζί με τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Είχαμε διευκρινίσει ότι πρόκειται για ένα δημιούργημα με σαφή πολιτική τοποθέτηση που αρνείται το μύθο της λεγόμενης «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας. Τονίσαμε ότι η «άλλη άποψη» παρουσιάζεται καθημερινά από στρατιές αναλυτών στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και ότι δεν θεωρούμε πως έπρεπε να της προσφέρουμε δικό μας χρόνο. Ως εκ τούτου, θεωρούσαμε ότι το Debtocracy όχι μόνο δεν έπρεπε να αρέσει σε όλους αλλά ήταν υποχρέωσή μας να μην αρέσει σε ορισμένους – διαφορετικά θα το πνίγαμε στην κούνια του.
Φυσικά, η κριτική που ασκήθηκε είναι περισσότερο από καλοδεχούμενη. Μιλώντας για «κριτική» δεν αναφέρομαι βέβαια στους ελάχιστους «επαγγελματίες» που έστελναν εκατοντάδες tweets στηρίζοντας κομματικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες – αυτοί άλλωστε δεν κατάφεραν να επηρεάσουν την υγιέστατη συζήτηση που ακολούθησε. Αναφέρομαι στους νεοφιλελεύθερους απογόνους της σχολής του Σικάγο που αμφισβήτησαν, ως όφειλαν, τον πολιτικό του προσανατολισμό. Αναφέρομαι σε όσους ενοχλήθηκαν από την κριτική ματιά με την οποία αποδίδει ευθύνες στη λειτουργία της ευρωζώνης. Αναφέρομαι και σε αυτούς που δεν αμφισβήτησαν την ουσία των επιχειρημάτων του, αλλά θεώρησαν ότι δεν φτάνει αρκετά βαθιά στην ανάλυση του τρόπου λειτουργίας του οικονομικού συστήματος.
Προφανώς δεν με ενοχλούν ούτε οι προσωπικές επιθέσεις ούτε οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί εναντίον μου. Άλλωστε το «ρητορικό γιαούρτωμα», γνωστό και ως μπινελίκωμα, είναι χαρακτηριστικό ενός γνήσιου αντικομφορμισμού τον οποίο σέβομαι. Και αυτό παρά το γεγονός ότι - σε αντίθεση με το αληθινό γιαούρτωμα - συνήθως δεν παραπέμπει σε πολιτικό ακτιβισμό αλλά σε ένδεια επιχειρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που κανένας από τους συντελεστές του Debtocracy δεν ανέχεται. Όλους αυτούς που αποκαλούν τους θεατές του ντοκιμαντέρ «λαουτζίκο». Όσους χαρακτηρίζουν «αφελείς» τους πολίτες που αρνήθηκαν έστω και για ένα βράδυ να παρακολουθήσουν τους εκατομμυριούχους τηλεπαρουσιαστές των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων να μιλούν για τον «μοναδικό δρόμο» που είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
Αν μάθαμε κάτι απ’ το Debtocracy είναι ότι οι μέρες της μηντιακής μας «αυθεντίας» είναι μετρημένες.
Μέσα σε λίγα 24ωρα το Debtocracy ενηλικιώθηκε και εγκατέλειψε το πατρικό του. Βρήκε το δικό του δρόμο σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογιστές σε όλη τη χώρα, «κάηκε» σε DVD και άρχισε ήδη να προβάλλεται σε εκδηλώσεις. Διασπάστηκε (ένεκα και των αριστερών καταβολών του) σε τρεις εκδόσεις torrent και έφθασε εκεί που ήθελαν να το καμαρώσουν και οι δημιουργοί του – σε ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και πνευματικής δημιουργίας. Σύντομα μάλιστα θα κυκλοφορεί και στη μεγάλη οθόνη, καθώς αρκετές κινηματογραφικές αίθουσες του ζήτησαν να τις επισκεφθεί, ενώ θα μιλάει και τουλάχιστον τρεις ξένες γλώσσες.
Και οι γονείς του όμως δεν έκατσαν να σκάσουν για την αποχώρηση του μονάκριβου τέκνου τους –το αποχαιρέτησαν με ένα FAQ: Από σήμερα, όπως είχαμε υποσχεθεί, αρχίζουμε την ανάρτηση συμπληρωματικού υλικού στη διεύθυνση www.xreokratia.gr για όσους θέλουν να εμβαθύνουν σε θέματα που αφορούν το δημόσιο χρέος και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Τα στοιχεία, οι αναλύσεις και οι υπόλοιπες συνεντεύξεις, που όπως είναι φυσικό δεν χωρούσαν σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας και μερικών λεπτών, θα παρουσιάζονται στο site του Debtocracy με την ελπίδα αυτό να αποτελέσει κόμβο ενημέρωσης, και ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης.
Το να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για την οικονομική και ηθική στήριξη που μας προσφέρατε, μαζί με τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Είχαμε διευκρινίσει ότι πρόκειται για ένα δημιούργημα με σαφή πολιτική τοποθέτηση που αρνείται το μύθο της λεγόμενης «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας. Τονίσαμε ότι η «άλλη άποψη» παρουσιάζεται καθημερινά από στρατιές αναλυτών στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και ότι δεν θεωρούμε πως έπρεπε να της προσφέρουμε δικό μας χρόνο. Ως εκ τούτου, θεωρούσαμε ότι το Debtocracy όχι μόνο δεν έπρεπε να αρέσει σε όλους αλλά ήταν υποχρέωσή μας να μην αρέσει σε ορισμένους – διαφορετικά θα το πνίγαμε στην κούνια του.
Φυσικά, η κριτική που ασκήθηκε είναι περισσότερο από καλοδεχούμενη. Μιλώντας για «κριτική» δεν αναφέρομαι βέβαια στους ελάχιστους «επαγγελματίες» που έστελναν εκατοντάδες tweets στηρίζοντας κομματικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες – αυτοί άλλωστε δεν κατάφεραν να επηρεάσουν την υγιέστατη συζήτηση που ακολούθησε. Αναφέρομαι στους νεοφιλελεύθερους απογόνους της σχολής του Σικάγο που αμφισβήτησαν, ως όφειλαν, τον πολιτικό του προσανατολισμό. Αναφέρομαι σε όσους ενοχλήθηκαν από την κριτική ματιά με την οποία αποδίδει ευθύνες στη λειτουργία της ευρωζώνης. Αναφέρομαι και σε αυτούς που δεν αμφισβήτησαν την ουσία των επιχειρημάτων του, αλλά θεώρησαν ότι δεν φτάνει αρκετά βαθιά στην ανάλυση του τρόπου λειτουργίας του οικονομικού συστήματος.
Προφανώς δεν με ενοχλούν ούτε οι προσωπικές επιθέσεις ούτε οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί εναντίον μου. Άλλωστε το «ρητορικό γιαούρτωμα», γνωστό και ως μπινελίκωμα, είναι χαρακτηριστικό ενός γνήσιου αντικομφορμισμού τον οποίο σέβομαι. Και αυτό παρά το γεγονός ότι - σε αντίθεση με το αληθινό γιαούρτωμα - συνήθως δεν παραπέμπει σε πολιτικό ακτιβισμό αλλά σε ένδεια επιχειρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που κανένας από τους συντελεστές του Debtocracy δεν ανέχεται. Όλους αυτούς που αποκαλούν τους θεατές του ντοκιμαντέρ «λαουτζίκο». Όσους χαρακτηρίζουν «αφελείς» τους πολίτες που αρνήθηκαν έστω και για ένα βράδυ να παρακολουθήσουν τους εκατομμυριούχους τηλεπαρουσιαστές των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων να μιλούν για τον «μοναδικό δρόμο» που είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
Αν μάθαμε κάτι απ’ το Debtocracy είναι ότι οι μέρες της μηντιακής μας «αυθεντίας» είναι μετρημένες.
Πίστευα ότι το συγκεκριμένο κείμενο θα γραφόταν ύστερα από μερικούς μήνες, όταν το Debtocracy θα είχε φτάσει μερικούς χιλιάδες θεατές και θα είχε κλείσει τον πρώτο κύκλο της ζωής του. Καθώς όμως το ντοκιμαντέρ άγγιξε από τις πρώτες ημέρες το μισό εκατομμύριο views, όλα έπρεπε να γίνουν ταχύτερα.
Μέσα σε λίγα 24ωρα το Debtocracy ενηλικιώθηκε και εγκατέλειψε το πατρικό του. Βρήκε το δικό του δρόμο σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογιστές σε όλη τη χώρα, «κάηκε» σε DVD και άρχισε ήδη να προβάλλεται σε εκδηλώσεις. Διασπάστηκε (ένεκα και των αριστερών καταβολών του) σε τρεις εκδόσεις torrent και έφθασε εκεί που ήθελαν να το καμαρώσουν και οι δημιουργοί του – σε ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και πνευματικής δημιουργίας. Σύντομα μάλιστα θα κυκλοφορεί και στη μεγάλη οθόνη, καθώς αρκετές κινηματογραφικές αίθουσες του ζήτησαν να τις επισκεφθεί, ενώ θα μιλάει και τουλάχιστον τρεις ξένες γλώσσες.
Και οι γονείς του όμως δεν έκατσαν να σκάσουν για την αποχώρηση του μονάκριβου τέκνου τους –το αποχαιρέτησαν με ένα FAQ: Από σήμερα, όπως είχαμε υποσχεθεί, αρχίζουμε την ανάρτηση συμπληρωματικού υλικού στη διεύθυνση www.xreokratia.gr για όσους θέλουν να εμβαθύνουν σε θέματα που αφορούν το δημόσιο χρέος και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Τα στοιχεία, οι αναλύσεις και οι υπόλοιπες συνεντεύξεις, που όπως είναι φυσικό δεν χωρούσαν σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας και μερικών λεπτών, θα παρουσιάζονται στο site του Debtocracy με την ελπίδα αυτό να αποτελέσει κόμβο ενημέρωσης, και ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης.
Το να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για την οικονομική και ηθική στήριξη που μας προσφέρατε, μαζί με τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Είχαμε διευκρινίσει ότι πρόκειται για ένα δημιούργημα με σαφή πολιτική τοποθέτηση που αρνείται το μύθο της λεγόμενης «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας. Τονίσαμε ότι η «άλλη άποψη» παρουσιάζεται καθημερινά από στρατιές αναλυτών στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και ότι δεν θεωρούμε πως έπρεπε να της προσφέρουμε δικό μας χρόνο. Ως εκ τούτου, θεωρούσαμε ότι το Debtocracy όχι μόνο δεν έπρεπε να αρέσει σε όλους αλλά ήταν υποχρέωσή μας να μην αρέσει σε ορισμένους – διαφορετικά θα το πνίγαμε στην κούνια του.
Φυσικά, η κριτική που ασκήθηκε είναι περισσότερο από καλοδεχούμενη. Μιλώντας για «κριτική» δεν αναφέρομαι βέβαια στους ελάχιστους «επαγγελματίες» που έστελναν εκατοντάδες tweets στηρίζοντας κομματικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες – αυτοί άλλωστε δεν κατάφεραν να επηρεάσουν την υγιέστατη συζήτηση που ακολούθησε. Αναφέρομαι στους νεοφιλελεύθερους απογόνους της σχολής του Σικάγο που αμφισβήτησαν, ως όφειλαν, τον πολιτικό του προσανατολισμό. Αναφέρομαι σε όσους ενοχλήθηκαν από την κριτική ματιά με την οποία αποδίδει ευθύνες στη λειτουργία της ευρωζώνης. Αναφέρομαι και σε αυτούς που δεν αμφισβήτησαν την ουσία των επιχειρημάτων του, αλλά θεώρησαν ότι δεν φτάνει αρκετά βαθιά στην ανάλυση του τρόπου λειτουργίας του οικονομικού συστήματος.
Προφανώς δεν με ενοχλούν ούτε οι προσωπικές επιθέσεις ούτε οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί εναντίον μου. Άλλωστε το «ρητορικό γιαούρτωμα», γνωστό και ως μπινελίκωμα, είναι χαρακτηριστικό ενός γνήσιου αντικομφορμισμού τον οποίο σέβομαι. Και αυτό παρά το γεγονός ότι - σε αντίθεση με το αληθινό γιαούρτωμα - συνήθως δεν παραπέμπει σε πολιτικό ακτιβισμό αλλά σε ένδεια επιχειρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που κανένας από τους συντελεστές του Debtocracy δεν ανέχεται. Όλους αυτούς που αποκαλούν τους θεατές του ντοκιμαντέρ «λαουτζίκο». Όσους χαρακτηρίζουν «αφελείς» τους πολίτες που αρνήθηκαν έστω και για ένα βράδυ να παρακολουθήσουν τους εκατομμυριούχους τηλεπαρουσιαστές των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων να μιλούν για τον «μοναδικό δρόμο» που είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
Αν μάθαμε κάτι απ’ το Debtocracy είναι ότι οι μέρες της μηντιακής μας «αυθεντίας» είναι μετρημένες.
Μέσα σε λίγα 24ωρα το Debtocracy ενηλικιώθηκε και εγκατέλειψε το πατρικό του. Βρήκε το δικό του δρόμο σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογιστές σε όλη τη χώρα, «κάηκε» σε DVD και άρχισε ήδη να προβάλλεται σε εκδηλώσεις. Διασπάστηκε (ένεκα και των αριστερών καταβολών του) σε τρεις εκδόσεις torrent και έφθασε εκεί που ήθελαν να το καμαρώσουν και οι δημιουργοί του – σε ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και πνευματικής δημιουργίας. Σύντομα μάλιστα θα κυκλοφορεί και στη μεγάλη οθόνη, καθώς αρκετές κινηματογραφικές αίθουσες του ζήτησαν να τις επισκεφθεί, ενώ θα μιλάει και τουλάχιστον τρεις ξένες γλώσσες.
Και οι γονείς του όμως δεν έκατσαν να σκάσουν για την αποχώρηση του μονάκριβου τέκνου τους –το αποχαιρέτησαν με ένα FAQ: Από σήμερα, όπως είχαμε υποσχεθεί, αρχίζουμε την ανάρτηση συμπληρωματικού υλικού στη διεύθυνση www.xreokratia.gr για όσους θέλουν να εμβαθύνουν σε θέματα που αφορούν το δημόσιο χρέος και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. Τα στοιχεία, οι αναλύσεις και οι υπόλοιπες συνεντεύξεις, που όπως είναι φυσικό δεν χωρούσαν σε ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας και μερικών λεπτών, θα παρουσιάζονται στο site του Debtocracy με την ελπίδα αυτό να αποτελέσει κόμβο ενημέρωσης, και ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης.
Το να πούμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για την οικονομική και ηθική στήριξη που μας προσφέρατε, μαζί με τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Είχαμε διευκρινίσει ότι πρόκειται για ένα δημιούργημα με σαφή πολιτική τοποθέτηση που αρνείται το μύθο της λεγόμενης «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας. Τονίσαμε ότι η «άλλη άποψη» παρουσιάζεται καθημερινά από στρατιές αναλυτών στα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και ότι δεν θεωρούμε πως έπρεπε να της προσφέρουμε δικό μας χρόνο. Ως εκ τούτου, θεωρούσαμε ότι το Debtocracy όχι μόνο δεν έπρεπε να αρέσει σε όλους αλλά ήταν υποχρέωσή μας να μην αρέσει σε ορισμένους – διαφορετικά θα το πνίγαμε στην κούνια του.
Φυσικά, η κριτική που ασκήθηκε είναι περισσότερο από καλοδεχούμενη. Μιλώντας για «κριτική» δεν αναφέρομαι βέβαια στους ελάχιστους «επαγγελματίες» που έστελναν εκατοντάδες tweets στηρίζοντας κομματικούς μηχανισμούς και υπηρεσίες – αυτοί άλλωστε δεν κατάφεραν να επηρεάσουν την υγιέστατη συζήτηση που ακολούθησε. Αναφέρομαι στους νεοφιλελεύθερους απογόνους της σχολής του Σικάγο που αμφισβήτησαν, ως όφειλαν, τον πολιτικό του προσανατολισμό. Αναφέρομαι σε όσους ενοχλήθηκαν από την κριτική ματιά με την οποία αποδίδει ευθύνες στη λειτουργία της ευρωζώνης. Αναφέρομαι και σε αυτούς που δεν αμφισβήτησαν την ουσία των επιχειρημάτων του, αλλά θεώρησαν ότι δεν φτάνει αρκετά βαθιά στην ανάλυση του τρόπου λειτουργίας του οικονομικού συστήματος.
Προφανώς δεν με ενοχλούν ούτε οι προσωπικές επιθέσεις ούτε οι χυδαίοι χαρακτηρισμοί εναντίον μου. Άλλωστε το «ρητορικό γιαούρτωμα», γνωστό και ως μπινελίκωμα, είναι χαρακτηριστικό ενός γνήσιου αντικομφορμισμού τον οποίο σέβομαι. Και αυτό παρά το γεγονός ότι - σε αντίθεση με το αληθινό γιαούρτωμα - συνήθως δεν παραπέμπει σε πολιτικό ακτιβισμό αλλά σε ένδεια επιχειρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που κανένας από τους συντελεστές του Debtocracy δεν ανέχεται. Όλους αυτούς που αποκαλούν τους θεατές του ντοκιμαντέρ «λαουτζίκο». Όσους χαρακτηρίζουν «αφελείς» τους πολίτες που αρνήθηκαν έστω και για ένα βράδυ να παρακολουθήσουν τους εκατομμυριούχους τηλεπαρουσιαστές των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων να μιλούν για τον «μοναδικό δρόμο» που είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
Αν μάθαμε κάτι απ’ το Debtocracy είναι ότι οι μέρες της μηντιακής μας «αυθεντίας» είναι μετρημένες.
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Έκκληση για σχηματισμό επιτροπής λογιστικού ελέγχου επί του ελληνικού δημόσιου χρέους
Οι υπογράφοντες πιστεύουμε ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) η οποία θα εξετάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος. Η τρέχουσα πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους έχει επιφέρει μεγάλο κοινωνικό κόστος στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός έχει δημοκρατικό δικαίωμα να απαιτήσει πλήρη πληροφόρηση όσον αφορά το χρέος που είναι δημόσιο, ή εγγυημένο από το κράτος.
Ο σκοπός της ΕΛΕ θα είναι η εξακρίβωση των αιτίων του δημόσιου χρέους, των όρων με τους οποίους έχει συναφθεί, καθώς και της χρήσης των δανείων. Στη βάση των συμπερασμάτων της η ΕΛΕ θα διαμορφώσει κατάλληλες προτάσεις για την αντιμετώπιση του χρέους, συμπεριλαμβανομένου του χρέους που θα αποδειχθεί παράνομο, μη νομιμοποιημένο, ή απεχθές. Η επιδίωξη της ΕΛΕ θα είναι να συνδράμει την Ελλάδα ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους. Η ΕΛΕ θα επιχειρήσει επίσης να διαπιστώσει ευθύνες για τις προβληματικές συμβάσεις χρέους.
Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος βρίσκονται στην καρδιά της κρίσης της Ευρωζώνης. Η παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε το 2007 πήρε τη μορφή κρίσης χρέους της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον τελευταίο προϋπολογισμό, το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί από 299 δις ευρώ (ή 127% του ΑΕΠ) το 2009 σε 362 δις ευρώ (ή 159% του ΑΕΠ) το 2011. Η διόγκωση του δημόσιου χρέους επέτεινε τον κίνδυνο εθνικής χρεοκοπίας των περιφερειακών χωρών και αύξησε τις πιθανότητες τραπεζικής χρεοκοπίας στην Ευρώπη. Η ΕΕ, σε συμφωνία με εθνικές κυβερνήσεις, αντέδρασε υιοθετώντας προγράμματα διάσωσης που διευκολύνουν τον προσωρινό δανεισμό των κρατών της Ευρωζώνης και προστατεύουν τις τράπεζες. Αλλά τα μέτρα αυτά δεν κατάφεραν να καθησυχάσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με συνέπεια τα επιτόκια δανεισμού των περιφερειακών χωρών να συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Επιπλέον, το αντίτιμο των προγραμμάτων ήταν η λιτότητα. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και άλλες χώρες αναγκάστηκαν να περικόψουν μισθούς και συντάξεις, να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες, να συρρικνώσουν τις παροχές πρόνοιας, να ιδιωτικοποιήσουν δημόσιες επιχειρήσεις και να απελευθερώσουν τις αγορές. Αναπόφευκτα θα υπάρξει και περαιτέρω κοινωνικό κόστος λόγω αύξησης της ανεργίας, χρεοκοπίας επιχειρήσεων και συρρίκνωσης της παραγωγής.
Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο των προγραμμάτων διάσωσης της ΕΕ, αλλά ο ελληνικός λαός έχει κρατηθεί στο σκοτάδι όσον αφορά τη σύνθεση και τους όρους του δημόσιου χρέους. Η έλλειψη ενημέρωσης συνιστά θεμελιώδη αποτυχία των δημοκρατικών διαδικασιών. Οι λαοί που καλούνται να φέρουν το κόστος των προγραμμάτων της ΕΕ έχουν δημοκρατικό δικαίωμα στην πλήρη πληροφόρηση.
Η ΕΛΕ μπορεί να συμβάλλει στην αναπλήρωση του δημοκρατικού αυτού ελλείμματος. Μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων στην ανάπτυξη κινημάτων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Η επιτροπή θα είναι διεθνής και θα αποτελείται από ορκωτούς λογιστές του χρέους και των δημόσιων οικονομικών, από νομικούς, οικονομολόγους, αντιπρόσωπους των εργατικών οργανώσεων και μέλη των οργανώσεων την κοινωνίας των πολιτών. Θα είναι ανεξάρτητη από τα πολιτικά κόμματα, αλλά δεν θα αποκλείει τη συμμετοχή πολιτικών, αρκεί να συμφωνούν με τους σκοπούς της. Η ΕΛΕ θα διασφαλίζει την ύπαρξη εξειδικευμένης γνώσης και θα εγγυάται τον δημοκρατικό έλεγχο καθώς και το υπόλογο όλων των εμπλεκομένων.
Για να επιτύχει το στόχο της η ΕΛΕ θα πρέπει να έχει πλήρη διαχρονική πρόσβαση στις συμβάσεις και εκδόσεις δημόσιου χρέους, συμπεριλαμβανομένων των εκδόσεων ομολόγων, αλλά και διμερούς, πολυμερούς, ή άλλης μορφής χρέους και κρατικών υποχρεώσεων. Θα πρέπει να έχει τις απαραίτητες αρμοδιότητες ώστε να θέτει στη διάθεσή της όλα τα έγγραφα που κρίνει απαραίτητα για να επιτελέσει το έργο της. Θα πρέπει επίσης να θεσμοθετηθούν πρόσφοροι τρόποι ώστε να μπορεί να καλεί προς εξέταση δημόσιους λειτουργούς, όπως και να ανοίγει, μετά από αιτιολογημένο αίτημά της και δικαστική συνδρομή, τραπεζικούς λογαριασμούς, ιδίως λογαριασμούς του δημοσίου σε ιδιωτικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδας. Θα πρέπει, τέλος, να διαθέτει επαρκές χρονικό διάστημα για να μελετήσει τις συμβάσεις και να εξαγάγει το πόρισμά της.
Η δημιουργία διεθνούς και ανεξάρτητης ΕΛΕ για το ελληνικό δημόσιο χρέος αποτελεί αναντίρρητη ανάγκη. Είναι επίσης δημοκρατική απαίτηση του ελληνικού λαού που σηκώνει το βάρος της κρίσης και θέλει να γνωρίζει τις αιτίες της. Από όλες τις απόψεις η ελληνική ΕΛΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Τετάρτη 6 Απριλίου 2011
3ήμερο φεστιβάλ 8-9-10 Απριλίου στο μέτωπο της Κερατέας
Στις 11/3/11, κάποιοι από μας ανταποκριθήκαμε στο ανοιχτό κάλεσμα του Σπύρου Τσακίρη με σκοπό να συντονίσουμε τις ενέργειές μας ώστε η Τέχνη μας να Αντισταθεί και να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στον εξεγερμένο λαό της Κερατέας. Σκοπός μας ένα 3ήμερο ΖΩΝΤΑΝΟ φεστιβάλ, με συνεχείς δράσεις.
Ξεκινάμε λοιπόν με τα διαδικαστικά…
Η ημερομηνία του φεστιβάλ θα είναι το τριήμερο 8-9-10 Απριλίου. Αρκετές από τις συμμετοχές είναι ήδη γνωστές. Δεν έχουμε θέσει καταληκτική ημερομηνία για την δήλωση συμμετοχών, αλλά θα θέλαμε να έχουμε μια εικόνα για το ποιες θα είναι αυτές μέχρι την Τετάρτη 16/3. Επίσης προσανατολιζόμαστε για την επόμενη συνάντησή μας, που πιθανότατα θα γίνει στην Κερατέα, στο χώρο του φεστιβάλ, την επόμενη Κυριακή 21/3 (θα λάβετε σχετική ενημέρωση).
Μια από τις ενδιαφέρουσες ιδέες που θα θέλαμε να υποστηριχθεί στο φεστιβάλ είναι να παραχθούν (όπου αυτό είναι δυνατό) έργα επιτόπου καθώς η διαδραστικότητα και η συμμετοχή του κόσμου έχει κριθεί σημαντική. Επίσης, εφόσον όλοι ξέρουμε τον σκοπό για τον οποίο θα βρισκόμαστε εκεί, καλό θα ήταν αν κάποια από τα έργα πουληθούν τα χρήματα να διατεθούν για τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας.
Οι συμμετέχοντες που θα βοηθήσουν Καλλιτεχνικά αλλά και Τεχνικά-Οργανωτικά είναι οι παρακάτω ομάδες:
Και ελπίζουμε η λίστα να μακρύνει αρκετά…
Η ημερομηνία του φεστιβάλ θα είναι το τριήμερο 8-9-10 Απριλίου. Αρκετές από τις συμμετοχές είναι ήδη γνωστές. Δεν έχουμε θέσει καταληκτική ημερομηνία για την δήλωση συμμετοχών, αλλά θα θέλαμε να έχουμε μια εικόνα για το ποιες θα είναι αυτές μέχρι την Τετάρτη 16/3. Επίσης προσανατολιζόμαστε για την επόμενη συνάντησή μας, που πιθανότατα θα γίνει στην Κερατέα, στο χώρο του φεστιβάλ, την επόμενη Κυριακή 21/3 (θα λάβετε σχετική ενημέρωση).
Οι συμμετέχοντες που θα βοηθήσουν Καλλιτεχνικά αλλά και Τεχνικά-Οργανωτικά είναι οι παρακάτω ομάδες:
ART RESISTANCE
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΤΕΧΝΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ
ΤΣΙΡΙΤΣΑΝΤΣΟΥΛΕΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ 9ος
ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΤΕΧΝΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ
ΤΣΙΡΙΤΣΑΝΤΣΟΥΛΕΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ 9ος
Και ελπίζουμε η λίστα να μακρύνει αρκετά…
Όσον αφορά την οργάνωση του φεστιβάλ, ρόλο γενικών συντονιστών έχουν αναλάβει οι Σπύρος Τσακίρης (stsak@enet.gr) και Δημήτρης Χαλάτσης (halatsisd@yahoo.gr). Στα επιμέρους θέματα, ρόλο συντονιστικό, έχουν αναλάβει οι εξής:
Για το ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ο Βαγγέλης Βέκιος (roi@stokokkino.gr) και η Χρυσάνθη Μούρτη από την ομάδα Τέχνη εν Κινήσει (chryssanthi_slash@msn.com)
Για το ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ο Μαρίνος Μουζάκης (marinosm@gmail.com) και ο Νίκος Γιούσεφ (ngioussef@gmail.com)
Για το ΕΠΙΤΟΙΧΙΟ ΜΕΡΟΣ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ – ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ – ΓΛΥΠΤΟ) η Βένια Καρολίδου(venia33@yahoo.gr), ο Στέφανος Κουμαράς (stefanoskoumaras@yahoo.gr) και η Μυλωνά Ιωάννα(mylona_io@yahoo.gr)
Για τις ΠΡΟΒΟΛΕΣ ο Σπύρος Τσακίρης(stsak@enet.gr)
Για το ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ (Αφίσες- κάρτες, εκτυπώσεις και ψηφιακές) ο Γιώργος Βιτσαρόπουλος (vits_g@freemail.gr)
WORKSHOPS θα πραγματοποιήσουν οι Βασίλης Βασιλάτος (Κρουστά), Ιάκωβος Χατζησταύρου (Φωτογράφος), Μαρία Ράσκου (Ζωγραφική για Παιδιά), Κωνσταντίνος Μίχος (Χορογράφος)
Για το κάθε επιμέρους θέμα λοιπόν επικοινωνείτε μαζί τους. Δουλέψτε τις ιδέες ώστε να επιτευχθεί και ένας μεγαλύτερος σκοπός αυτός της καθιέρωσης του φεστιβάλ.
Ευχαριστούμε πολύ όλους όσους ανταποκρίθηκαν άμεσα στο κάλεσμα για συμμετοχή στο τριήμερο Φεστιβάλ της Κερατέας (8,9,10 Απριλίου).
Επειδή οι συμμετοχές ξεπερνούν ήδη τις 250, από κάθε χώρο των τεχνών και των γραμμάτων, είπαμε να κλείσει η προθεσμία δήλωσης συμμετοχών κάπου εδώ. Για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε καλύτερα τον χρόνο που απομένει μέχρι την υλοποίηση του φεστιβάλ, για να επιτύχει αυτή η πρώτη προσπάθειά μας.
Καλή αντάμωση στο μπλόκο ΒΙΟΠΑ, στη λεωφόρο Λαυρίου!
Για το ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ο Βαγγέλης Βέκιος (roi@stokokkino.gr) και η Χρυσάνθη Μούρτη από την ομάδα Τέχνη εν Κινήσει (chryssanthi_slash@msn.com)
Για το ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ο Μαρίνος Μουζάκης (marinosm@gmail.com) και ο Νίκος Γιούσεφ (ngioussef@gmail.com)
Για το ΕΠΙΤΟΙΧΙΟ ΜΕΡΟΣ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ – ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ – ΓΛΥΠΤΟ) η Βένια Καρολίδου(venia33@yahoo.gr), ο Στέφανος Κουμαράς (stefanoskoumaras@yahoo.gr) και η Μυλωνά Ιωάννα(mylona_io@yahoo.gr)
Για τις ΠΡΟΒΟΛΕΣ ο Σπύρος Τσακίρης(stsak@enet.gr)
Για το ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ (Αφίσες- κάρτες, εκτυπώσεις και ψηφιακές) ο Γιώργος Βιτσαρόπουλος (vits_g@freemail.gr)
WORKSHOPS θα πραγματοποιήσουν οι Βασίλης Βασιλάτος (Κρουστά), Ιάκωβος Χατζησταύρου (Φωτογράφος), Μαρία Ράσκου (Ζωγραφική για Παιδιά), Κωνσταντίνος Μίχος (Χορογράφος)
Για το κάθε επιμέρους θέμα λοιπόν επικοινωνείτε μαζί τους. Δουλέψτε τις ιδέες ώστε να επιτευχθεί και ένας μεγαλύτερος σκοπός αυτός της καθιέρωσης του φεστιβάλ.
art ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ και ΜΟΥΣΙΚΟΙ
ACTIVE MEMBER
ANNA MYSTIC
ARMADA IV
BAD MATHEMATICS
DAGOBAH
DEUS X MACHINA
Dj NTINA MPATZIA
Dj BURNIN SUN
Dj PNP (plus noise project)
Dj SOUNDHOLIC
ELEKTROBALKANA
ILLEGAL OPERATION
INNER VOICE
INSP-I-RATION PROJECT
LAST DRIVE
M.D.S.
NEW ZERO GOD
NOMIND
NON LETHAL
POEM
SISTA JAMΜAROOTS & THE OSCILATORS
STRAW HATS
THE WIGS BAND
WIGGY NOIZZ
ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ
ΕΛΕΛΕΥ
ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑ-ΜΑΡΓΑΡΗΣ
ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ ΦΡΟΣΩ
ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ
ΚΑΛΙΟΠΗ ΒΕΤΑ-ΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΡΙΔΑΚΗΣ
ΜΑΡΑΒΕΓΙΑΣ ILLEGAL
ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗΣ
Ν. ΖΙΩΓΑΛΑΣ
Ν.ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ-Α.ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ
ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
ΤΕΧΝΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ
ΤΖΙΤΖΙΜΥΓΚΑΣ
ΦΟΙΒΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ
ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΙΔΕΡΗΣ-ΑΡΝΑΚΙΑ
ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ
ΕΝΕΔΡΑ
ΚΑΙΤΗ ΚΟΥΛΛΙΑ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΙΑΜΟΥΛΗΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΟΥΜΠΑΝΑΚΗ MARE VIEM
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΤΟΙΚΟΣ
LOCOMONDO
ΑΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑ
MC YINKA
ΜΕΘΥΣΜΕΝΑ ΞΩΤΙΚΑ
ΤΖΙΚΟ
THE CROOKS
ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΒΟΜΒΟΙ
LOST BODIES
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΙΤΟΙΧΙΑ ΕΡΓΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
ASH IN ART
POLITICAL ZOO
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
ΑΛΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΤΣΑΡΟΠΟΛΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΤΣΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΣΠΙΩΤΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΙΖΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΛΑΤΣΗΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΕΡΙ ΛΙΤΙ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΜΟΥΛΑΚΟΣ
ΙΑΚΩΒΟΣ ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΟΥ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΜΑΙΡΗ ΘΗΒΑΙΟΥ
ΜΑΙΡΗ ΚΑΠΠΑΤΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΣΤΡΟΥΤΖΑ
ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ
ΜΠΟΓΡΗ ΕΥΑ
ΜΥΛΩΝΑ ΙΩΑΝΝΑ
ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
ΡΕΝΑ ΛΙΟΥΜΗ
ΣΠΑΓΓΟΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
ΣΤΑΘΗΣ
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΥΜΑΡΑΣ
ΤΖΙΜΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
ΦΑΝΗΣ ΣΕΡΜΠΗΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ 9ος
ΘΕΑΤΡΟ
ΤΣΙΡΙΤΣΑΝΤΣΟΥΛΕΣ
ΖΑΓΟΡΑΙΟΥ ΦΡΟΣΩ
ΘΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΑΣ
ΑΦΟΙ ΚΟΥΚΟΥΜΠΑΓΙΑΝ
ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΣΚΥΛΕΣ
EEKUIPOIZ
ΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΜΟΝΟΚΑΝΔΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗΣ
ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΕΣ
ΙΟΥΛΙΑ ΜΠΑΛΑΣΚΑ
MOTUS TERRAE
ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΑΙΡΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ & DANIEL GEORGIEV
ΘΕΣΠΙΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ
WORKSHOPS
ΜΑΙΡΗ ΘΗΒΑΙΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΡΑΣΚΟΥ
ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΟΥ
Β. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
ASH IN ART
POLITICAL ZOO
ΙΩΑΝΝΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΧΑΕΦ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΟΣ
ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ
ΒΑΣΙΛΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΠΡΟΒΟΛΕΣ
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΜΠΑΔΕΚΑ
ΓΙΩΓΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΗΔΕΝ (ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ)
ΑΓΗΣ ΚΕΛΠΕΚΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΧΑΕΦ
ΜΑΡΩ ΚΟΥΡΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
Επειδή οι συμμετοχές ξεπερνούν ήδη τις 250, από κάθε χώρο των τεχνών και των γραμμάτων, είπαμε να κλείσει η προθεσμία δήλωσης συμμετοχών κάπου εδώ. Για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε καλύτερα τον χρόνο που απομένει μέχρι την υλοποίηση του φεστιβάλ, για να επιτύχει αυτή η πρώτη προσπάθειά μας.
Καλή αντάμωση στο μπλόκο ΒΙΟΠΑ, στη λεωφόρο Λαυρίου!
DEBTOCRACY // ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ
Το βράδυ της Τετάρτης 6 Απριλίου κλείνουμε την τηλεόραση, στα δελτία των 8 και των 9, και ανοίγουμε το Ιντερνετ. Από τη διεύθυνση xreokratia.gr και debtocracy.gr, από τις 20:00 και μετά θα είναι διαθέσιμο το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση των θεατών και το οποίο θα διατίθεται χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδωσης.
Οι συντελεστές του Debtocracy συνομιλούν με ορισμένους από τους σημαντικότερους οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. Οι δημοσιογράφοι Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, που υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία, παρακολουθούν την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα. Έχοντας πραγματοποιήσει γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation το Debtocracy παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη δεκαετία του ’70 και εξηγεί τις έννοιες του απεχθούς και του παράνομου χρέους που βαραίνουν και την Ελλάδα.
Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.
Τη μουσική υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας και το μοντάζ ο Αρης Τριανταφύλλου ενώ την παραγωγή ανέλαβε η εταιρεία BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου.
Η δημιουργία του Debtocracy οφείλεται αποκλειστικά στους εκατοντάδες ανώνυμους και επώνυμους «συμπαραγωγούς» μας που κάλυψαν μέσα σε λίγες ημέρες τα έξοδα παραγωγής και συνέχισαν να συνεισφέρουν για τα έξοδα διανομής.
debtocracy
Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011
Η απεργία πείνας νίκησε, ο αγώνας για νομιμοποίηση, ίσα δικαιώματα και ανοιχτά σύνορα συνεχίζεται
Aνακοίνωση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης
Η απεργία πείνας των 300 και το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε να αλλάξει πολλά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ρατσιστικά μέτρα και κραυγές για φράχτες, πλοία – φυλακές και μαζικές απελάσεις, ο αγώνας αυτός ανέτρεψε το σκηνικό. Έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μεταναστών, ζωντάνεψε τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά της οργανωμένης κοινωνίας και του εργατικού κινήματος, ανέδειξε την ανάγκη για ενότητα της εργατικής τάξης, για κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων.
Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι ανίκητη. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας, όπως κάνανε οι μετανάστες απεργοί πείνας, τα αυτονόητα δικαιώματά της. Ο αγώνας τους και η νίκη τους είναι πηγή έμπνευσης και ελπίδας για όλα τα κοινωνικά κινήματα, για όλους τους εργατικούς αγώνες που έρχονται. Η απεργία πείνας όμως έθεσε επίσης στο επίκεντρο των αγώνων αυτών το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, για ανοιχτή πρόσβαση όλων στη δημόσια ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση.
Μετά τις πρώτες νίκες της απεργίας, ο αγώνας αυτός μπορεί να συνεχιστεί, πολύ πιο ισχυρός και διευρυμένος, απέναντι σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που την ίδια ώρα που απειλούσε τους απεργούς πείνας με απέλαση και θάνατο, έπνιγε τρεις ανθρώπους έξω από την Κρήτη για να μην τους δώσει άσυλο, σκότωνε έναν άστεγο στην Αθήνα για να μην δώσει πόρους για χώρους φιλοξενίας, κυνηγούσε πρόσφυγες στον Έβρο για να προστατέψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου.
Το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται, διευρύνοντας τις κατακτήσεις της απεργίας, για οριστική αποσύνδεση της άδειας παραμονής των μεταναστών, αλλά και της ιατρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζομένους, από τον αριθμό των ενσήμων.
Το επόμενο βήμα στον μακρύ αυτό δρόμο, που όλοι μαζί πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, θα γίνει το επόμενο Σάββατο, 19 Μάρτη, με την πανελλαδική αντιρατσιστική κινητοποίηση.
Οι 300 μετανάστες εργάτες έδωσαν για 44 ημέρες έναν συγκλονιστικό αγώνα ζωής και αξιοπρέπειας. Και τελικά δικαιώθηκαν. Τώρα, κανείς δε θα μπορεί να τους απειλεί με απέλαση όταν διεκδικούν να πληρώνονται για τη δουλειά τους.
Ακόμα περισσότερο, κέρδισαν σημαντικές αλλάγες για όλους τους μετανάστες, αλλά και τους έλληνες εργαζόμενους. Κάθε μετανάστης χωρίς χαρτιά μπορεί να κάνει αίτηση για νομιμοποίηση μετά από 8 χρόνια, αντί για 12 όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Τα ένσημα που απαιτούνται για ανανέωση της άδειας παραμονής μειώθηκαν στα 120, ενώ άνοιξε η συζήτηση και για την επανένταξη όσων μεταναστών είχαν χάσει τη νομιμοποίηση λόγω ανεργίας. Μειώθηκαν ακόμα στα 50 τα ένσημα που χρειάζονται όλοι οι εργαζόμενοι για την ιατρική τους ασφάλιση.
Η απεργία πείνας των 300 και το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε να αλλάξει πολλά μέσα σε πολύ λίγο χρόνο. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση και οι ακροδεξιοί της σύμμαχοι δηλητηρίαζαν την κοινωνία με ρατσιστικά μέτρα και κραυγές για φράχτες, πλοία – φυλακές και μαζικές απελάσεις, ο αγώνας αυτός ανέτρεψε το σκηνικό. Έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των μεταναστών, ζωντάνεψε τα αλληλέγγυα αντανακλαστικά της οργανωμένης κοινωνίας και του εργατικού κινήματος, ανέδειξε την ανάγκη για ενότητα της εργατικής τάξης, για κοινούς αγώνες ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων.
Ακόμα περισσότερο όμως, οι αγωνιζόμενοι μετανάστες και μαζί τους οι χιλιάδες αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κινήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, έδειξαν ότι οι κοινοί αυτοί αγώνες μπορούν να νικήσουν. Και αυτή την ανάσα τη χρειαζόμασταν όλοι μας, ντόπιοι και μετανάστες, περισσότερο από ποτέ.
Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι ανίκητη. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας, όπως κάνανε οι μετανάστες απεργοί πείνας, τα αυτονόητα δικαιώματά της. Ο αγώνας τους και η νίκη τους είναι πηγή έμπνευσης και ελπίδας για όλα τα κοινωνικά κινήματα, για όλους τους εργατικούς αγώνες που έρχονται. Η απεργία πείνας όμως έθεσε επίσης στο επίκεντρο των αγώνων αυτών το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, για ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων, για ανοιχτή πρόσβαση όλων στη δημόσια ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση.
Μετά τις πρώτες νίκες της απεργίας, ο αγώνας αυτός μπορεί να συνεχιστεί, πολύ πιο ισχυρός και διευρυμένος, απέναντι σε μια κυβέρνηση και μια πολιτική που την ίδια ώρα που απειλούσε τους απεργούς πείνας με απέλαση και θάνατο, έπνιγε τρεις ανθρώπους έξω από την Κρήτη για να μην τους δώσει άσυλο, σκότωνε έναν άστεγο στην Αθήνα για να μην δώσει πόρους για χώρους φιλοξενίας, κυνηγούσε πρόσφυγες στον Έβρο για να προστατέψει τη Συνθήκη του Δουβλίνου.
Το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα θα συνεχίσει να αγωνίζεται, διευρύνοντας τις κατακτήσεις της απεργίας, για οριστική αποσύνδεση της άδειας παραμονής των μεταναστών, αλλά και της ιατρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζομένους, από τον αριθμό των ενσήμων.
Για άμεση νομιμοποίηση όλων των «χωρίς χαρτιά».
Για την ακύρωση των σχεδίων για φράχτες και νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Για την κατάργηση της Frontex και όλων των ευρωπαϊκών και εθνικών μηχανισμών που ποινικοποιούν τη μετανάστευση και πολεμούν την προσφυγιά.
Για το άνοιγμα των συνόρων γύρω, αλλά και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την κατάργηση της Συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε
ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για τα δικαιώματα των μεταναστών αλλά και για το δικαίωμα στη μετανάστευση.
Για την ελευθερία στη μετακίνηση και το δικαίωμα στη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπεια όλων των εργαζομένων και όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτου καταγωγής.
Το επόμενο βήμα στον μακρύ αυτό δρόμο, που όλοι μαζί πορευόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, θα γίνει το επόμενο Σάββατο, 19 Μάρτη, με την πανελλαδική αντιρατσιστική κινητοποίηση.
Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Η δικαίωση των 300 μεταναστών
Η δικαίωση των 300 μεταναστών, ελπίδα για όλη την κοινωνία
Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.
Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.
Αθήνα 9/3/11
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας
hungerstrike300
Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.
Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.
Αθήνα 9/3/11
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας
hungerstrike300
Μηνύσεις για το θάνατο του αστέγου
Ο θάνατος ενός αστέγου που έμεινε ανυπεράσπιστος στους δρόμους της Αθήνας και βρέθηκε νεκρός σήμερα το πρωί οδηγεί αύριο, σύμφωνα με πληροφορίες, πολίτες της Αθήνας στα δικαστήρια με σκοπό να καταθέσουν μηνύσεις σε βάρος των υπευθύνων.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στόχος των μηνύσεων θα είναι η Δημοτική Αρχή και συγκεκριμένα ο Αντιδήμαρχος, που σύμφωνα με τους πολίτες που θα πάνε στο δικαστήριο, έδωσε εντολή να μαζευτούν όλα τα χαρτόκουτα και οι κουβέρτες από τους αστέγους στο πλαίσιο της ωραιοποίησης της εικόνας της πόλης.
Βεβαίως η Δημοτική Αρχή έχει δηλώσει ότι μοίρασε κουβέρτες και χαρτόκουτα ενόψει του χιονιά. Την αλήθεια μάλλον θα τη μάθουμε από τη δικαιοσύνη.
Πεθαίνεις εάν… δεν υπάρχεις;
Ένας άστεγος πέθανε απ το κρύο… Ε, και; Θα παίξει στα κανάλια; Θα γίνει πρωτοσέλιδο; Θα δακρύσει η Τρέμη; Θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή στα γήπεδα; Θα μαζευτούν λουλούδια στα σημεία που ξεψύχησε; Θα υπάρξουν κοντινά πλάνα δακρυσμένων μεσόκοπων στην κηδεία του; Θα δηλώσουν συντετριμμένοι οι φίλοι και οι συγγενείς; Θα δηλώσουν ΝΤΡΟΠΗ οι πολιτικοί «άρχοντες»;
Ενας άστεγος πέθανε απ το κρύο… Ε, και; «Ηταν πρεζόνι ή μετανάστης ή κάποιος τρελός που δεν δέχτηκε την ‘απλόχερη’ βοήθεια των συγγενών του, του ελληνικού κράτους και του… πανέτοιμου δήμου Αθηναίων»…
Ενας άστεγος πέθανε από το κρύο, το βράδυ της Τρίτης, στο πάρκο του Θησείου… Ακόμη δύο «περισυλέχθηκαν» σε κωματώδη κατάσταση…
Λίγες ώρες πριν, έξι μετανάστες από την Κίνα κάηκαν ζωντανοί σε φωτιά που ξέσπασε σε εργοστάσιο, στο οποίο δούλευαν και έμεναν τα βράδια. Αυτά έγιναν τις δύο τελευταίες μέρες… Και νύχτες…
Δεκάδες άνθρωποι θα κοιμηθούν και απόψε κάτω απ την Ακρόπολη, έξω από την Citybank στην Κοραή, στις εισόδους των εντυπωσιακών πολυκαταστημάτων, μπροστά στις σκάλες του μετρό, έξω από τα πάρκινγκ… Αλλά και σε προκάτ, σε παράγκες, σε ετοιμόρροπα κτήρια και σε παγκάκια.
Και δεκάδες θα βρεθούν στον δρόμο, μέσα στους επόμενους μήνες, άλλοτε «αξιοπρεπείς άνθρωποι» που όμως έκαναν λάθος επιλογές ή έπεσαν θύματα λανθασμένων επιλογών των άλλων…
Ή μήπως όχι; Ή μήπως όλοι αυτοί απλά… δεν υπάρχουν; Ή μήπως βρίσκονται στην σφαίρα της… φαντασίας μας; Σύμφωνα με την πολιτεία, αυτό ακριβώς ισχύει: Απλά, δεν υπάρχουν…
Σύμφωνα με το ελληνικό κράτος, άστεγοι στην Ελλάδα… δεν υπάρχουν. Στην χώρα μας δεν υπάρχει εθνικός ορισμός αστέγων. Και κάπως έτσι εξηγείται η απάντηση που έλαβε από τον επίτροπο για θέματα Απασχόλησης Κοινωνικών Υποθέσεων και Ένταξης κ. Andor, ο Νίκος Χουντής, στην ερώτηση που έκανε, πριν από κάποιες εβδομάδες στην Ευρωβουλή, σχετικά με το ζήτημα…
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει υποβάλει καμία αίτηση χρηματοδότησης για προγράμματα υπέρ αστέγων παρά το γεγονός ότι τέτοια προγράμματα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης..» ήταν η απάντηση.
Απλά, ακατανόητο… Απλά, λεφτά υπάρχουν αλλά δεν τα ζητάμε!
Την αρχική έκπληξη σύντομα διαδέχτηκε ο θυμός κι έπειτα ήρθαν στο μυαλό μας τα νούμερα που δημοσιοποίησε, πριν από κάτι χρόνια, το υπουργείο υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης… «7.000 και κάτι», ανακοίνωνε η πολιτεία, την ώρα που οργανώσεις και ανεξάρτητες επιστημονικές επιτροπές έκαναν λόγο για περισσότερους από 20.000! Κι αυτό πριν από δύο χρόνια και βάλε… Δηλαδή, προ μνημονίου…
Στο δια ταύτα… Ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται ραγδαία στην Ελλάδα. Οπως συμβαίνει συνήθως, οι ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες είναι αυτές που πρώτες «πληρώνουν» τις όποιες «κρίσεις». Οικονομικές, ηθικές, κοινωνικές… Και σε αυτές θα πρέπει να δείξουν την απόλυτη προσοχή τους αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις…
Μέχρι στιγμής, τον αγώνα δίνουν μόνες τους κάποιες φερέγγυες, μη κυβερνητικές οργανώσεις αλλά και κάποιοι που επιλέγουν να παραμένουν άνθρωποι, προσφέροντας δίχως να περιμένουν ανταλλάγματα. Χαίρομαι που γράφοντας αυτές τις λέξεις έχω κάποιους συγκεκριμένους στο μυαλό μου.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στους Ατενίστας.
Καλή σας νύχτα αδέρφια…
της Αλέκας Ζουμή
active
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
"Βουβός" Κινηματογράφος ;;
25.000 κωφοί στη χώρα μας είναι εντελώς αποκλεισμένοι από τις ελληνικές ταινίες επειδή αυτές δεν υποτιτλίζονται, ούτε στην κινηματογραφική τους διανομή, ούτε στο DVD, ούτε στην τηλεόραση. Και αυτό πρέπει να σταματήσει! Αν είσαι ακούων και νομίζεις ότι οι ελληνικοί υπότιτλοι θα σε ενοχλούν, έλα στα “Σαββατόβραδα με Νόημα” για να διαπιστώσεις με έκπληξη ότι μέσα σε 5-10 λεπτά δε θα τους προσέχεις καν! [ακόμα κι αν το "Κλάματα & Πανικός στη ντίσκο" σου φαίνεται αστείο].
Εξάλλου, στις ξενόγλωσσες ταινίες πώς τους “ανέχεσαι” τους υπότιτλους? Σε διευκολύνουν εκεί να καταλαβαίνεις τους διαλόγους. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι υπότιτλοι για τους Κωφούς: απεικονίζουν γραπτά τους διαλόγους.
Προσθέτοντας απλά μερικά ακόμα απαραίτητα στοιχεία, όπως για παράδειγμα αυτά που βλέπεις στις 4 αυτές περιπτώσεις:
- τα ονόματα των ομιλούντων χαρακτήρων όταν αυτοί δεν φαίνονται στο κάδρο,
- τους περιφερειακούς ήχους και θορύβους ή και τη μουσική,
- τον τόνο, τη διάθεση ή και την ένταση της φωνής [αν φωνάζει ή ψιθυρίζει] του ομιλώντα χαρακτήρα,
όπως εκφράζεται από τη συγκεκριμένη εκφορά του λόγου,
- την ομιλούσα γλώσσα, εφόσον αυτή αλλάξει.
Όπως βλέπεις, η διευκόλυνση της πρόσβασης των Κωφών σε έργα Πολιτισμού, όπως οι ταινίες, δεν είναι πυρηνική φυσική! Ένας υπότιτλος είναι. Απλά κανείς δεν ασχολείται…
Μέχρι τώρα! Έλα στα “Σαββατόβραδα με Νόημα” στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος που υποτιτλίζουμε εμείς τις ταινίες (ελληνικές & ξένες, μυθοπλασίας & ντοκιμαντέρ, μικρού & μεγάλου μήκους) για να το διαπιστώσεις κι από κοντά!
Ε, αν δεν ξεκουνιέσαι με τίποτα, νοίκιασε το DVD της “Αληθινής Ζωής” που είναι δυστυχώς ένα από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό, κινημ/φικά DVD με υπότιτλους για Κωφούς που κυκλοφορούν στην Ελλάδα [κι αυτό χάρη στην επιμονή του Πάνου Χ. Κούτρα].
Σαββατόβραδα με Νόημα
στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος
με διευρυμένη κοινωνική αντίληψη..
Σας προσκαλούμε κάθε Σάββατο Φεβρουαρίου-Απριλίου στο θεατράκι μας να παρακολουθήσουμε υποτιτλισμένεςταινίες και ντοκιμαντέρ (ελληνικές ή ξένες) και να συζητήσουμε με τους δημιουργούς των ταινιών και εκπροσώπους ομάδων που βιώνουν κοινωνικό αποκλεισμό.
Να απολαύσουμε σημαντικές καλλιτεχνικές δημιουργίες και να συζητήσουμε για ορατούς και αόρατους φράχτες που μας αφορούν όλους.
Οι ταινίες θα προβληθούν με ελληνικούς υπότιτλους για Κωφούς. Στις συζητήσεις θα υπάρχει διερμηνεία στην Ελληνική νοηματική γλώσσα (Ε.Ν.Γ.). Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).
Να απολαύσουμε σημαντικές καλλιτεχνικές δημιουργίες και να συζητήσουμε για ορατούς και αόρατους φράχτες που μας αφορούν όλους.
Οι ταινίες θα προβληθούν με ελληνικούς υπότιτλους για Κωφούς. Στις συζητήσεις θα υπάρχει διερμηνεία στην Ελληνική νοηματική γλώσσα (Ε.Ν.Γ.). Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία (ΑμεΑ).
Θέατρο Κωφών Ελλάδος: Σαχτούρη 8-10, Πλατεία Κουμουνδούρου, Ψυρρή, Αθήνα [Google map].
Είσοδος: €7 με κρασί/αναψυκτικό. Στον χώρο θα λειτουργεί και πλήρως εξοπλισμένο μπαρ.
E-mail κρατήσεων: disartmove@gmail.com
Τηλέφωνο κρατήσεων (μόνο με SMS): 698-5765550. Τηλέφωνα επικοινωνίας/πληροφορίες: 697-7202216 Αντώνης Ρέλλας, 694-5390799 Σοφία Ρομπόλη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)